Нечакана смутныя лічбы атрымаліся пасля параўнання зімовых улікаў качак, якія зімуюць на Балтыцы. З пачатку 1990-х гадоў агульная колькасць качак зменшылася тут на больш чым 40%.

На поўдзень ад 480 шыраты – звычайнага рубяжа месцаў зімоўкі віду, сёлета адзначана вялікая колькасць залётаў белых соваў (Nyctea scandiaca).

Больш за 700 яек дзікіх птушак, скрадзеных з іх гнёздаў, камуфляжнае адзенне, прылады для таго, каб залазіць на дрэвы і скалы, а таксама мапы з пазначанымі гнёздамі некаторых відаў птушак былі знойдзены пад час ператрусу ў кватэры брытанца ва ўсходнім Лондане.

Нашумевшее дело Николая Воробья, сотрудника республиканского заказника «Выгонощанское», сябра АПБ и отличного фотоанималиста, тяжело пострадавшего при исполнении служебного долга год назад и до сих пор проходящего курс реабилитации, будет отправлено на пересмотр в Генеральную прокуратуру Республики Беларусь.

Глубокоуважаемые коллеги!
Приглашаем Вас принять участие в XXVI Любищевских чтениях “Современные проблемы эволюции и экологии”, которые состоятся 5-7 апреля 2012 г. в Ульяновском государственном педагогическом университете на Естественно-географическом факультете.

Новазеландзкі дрозд, або піопіо (Turnagra capensis) быў вераб’інай птушкай – эндэмікам Новай Зеландыі. Вылучалі два падвіды – па аднаму для Паўночнага і Паўднёвага астравоў. Птушак абодвух падвідаў апошні раз бачылі ў 1940-я гады і цяпер від лічыцца афіцыйна зніклым.

Японскія навукоўцы з універсітэту Токіа правялі цікавыя даследаванні, якія праліваюць святло на тое, як імператарскія пінгвіны (Aptenodytes forsteri) ведаюць, калі ім трэба вынырваць пасля рыбалоўных пагружэнняў каб набраць паветра для новага.

Іх можна ўбачыць у летнім небе, часам вельмі высока. Яны ніколі не сядаюць – напрыклад, на зямлю, галінкі кустоў ці правады – як ластаўкі. Адзін за адным, невялікімі чародкамі, на вялікай хуткасці і з пранізлівымі рэзкімі крыкамі, яны лятаюць вакол і над будынкамі. Галоўным чынам у гарадах і мястэчках, асабліва перад захадам сонца. Чорныя свіргулі (Apus apus) – гэта суперлетуны і даволі незвычайныя птушкі з своеасаблівымі прыстасаваннямі да жыцця.

Віншуем Марыну Дзямешка і Андрэя Абрамчука з народзінамі першай дачкі – Аляксандры.
Саша нарадзілася 15 лістапада, так што ўсё самае цікавае ў яе яшчэ наперадзе.

Прапануем Вашай увазе пераклад артыкулу праф. Яна Каханоўскага (1894-1942), у якім падрабязна разгледжана методыка дадатковага харчавання птушак у зімовы час вучнямі Гродзенскай гарадзкой гімназіі імя Адама Міцкевіча ў першую палову 1930-х гадоў. Цікава, што амаль усе практычныя парады па яе арганізацыі і правядзенні могуць быць з поспехам выкарыстаны ў нашых школах і зараз, не гледзячы на тое, што з часу напісання артыкула прайшло больш за 75 год.

Падведзены вынікі міжнароднага фотаконкурсу “Луні – арыстакраты сярод драпежных птушак”, які сёлета ладзіла прыродаахоўнае таварыства “Боцян” (Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”) з Польшчы. Адпаведна назве, фотаконкурс быў прысвечаны  чатыром відам лунёў, якія сустракаюцца ў Еўропе.

Напэўна, ўсім вядомы агент 007. Звычайна, гэта ён сочыць за сваімі сапернікамі ці наваколлем, маючы супер-сучаснае абсталяванне і прылады. Аднак дзякуючы новай праграме Wildfowl & Wetlands Trust’а (WWT) з Вялікабрытаніі цяпер менавіта спецыялісты з гэтай арганізацыі будуць сачыць з дапамогай сучасных тэхналогій за ім. А менавіта за малым лебедзем (Cygnus columbianus), які акрамя GPS лоджэра дадзеных, атрымаў і каляровы нашыйнік з нумарам 007T. Гэта тым больш цікава, што насамрэч Джеймс Бонд был орнитологом.

 Не ждала не гадала жительница хутора Баландичи Ивацевичского района, какую беду принесет ей птица счастья – аист. Ноябрьским утром на хозяйском подворье вспыхнул пожар. Огонь в считанные минуты принес огромный, по сельским меркам, убыток. Пенсионерка в одночасье осталась без деревянного сарая и крупной домашней живности: погибли лошадь, корова, теленок, кабан и коза…

Граф Константин Тызенгауз (1786 – 1853) почти всю жизнь прожил на территории сегодняшней Беларуси. Увлекшись птицами, ученый именно в орнитологию внес наиболее значительный вклад, написав и собственными руками проиллюстрировав несколько фундаментальных монографий, которые носили не только компилятивный характер, но и основывались на долговременных исследованиях самого автора и большой коллекции шкурок птиц cо всего мира, собранной К.Тызенгаузом в своем дворце в Поставах. Именно с его научных работ можно вести отсчет  белорусской орнитологии.

Эксперыменты з еўрапейскімі сойкамі (Garrulus glandarius) паказалі, што птушкі назапашваюць ежу, якую будуць выкарыстоўваць у будучыні. Г.зн. яны плануюць свае непазбежныя патрэбы ў ежы.