Нашы назіранні

Каляровыя мутацыі качкі-крыжанкі

Другі год запар бачу ў Лошыцкім парку ў Мінску асветленую качку-крыжанку. Цікава, ці гэта адна і тая ж птушка. На першым здымку качка ў снежні 2016 года, на другім - у студзені 2018 года.

Птушкі ў падарожжы: Варшава - Капенгаген - Кальмар і Эланд

Птушкі вакол нас паўсюль. І жывыя, і ў выглядзе выяў, якія ўпрыгожваюць наша ці іншаземнае жыццё.

Да "сваіх" прызвычайваешся і часам не заўважаеш, але пад час падарожжаў "чужыя" прыцягваюць увагу ў любым выглядзе.

Восеньскія “бітвы” шыпуноў – які ў іх сэнс? - VIDEO

Неяк у пачатку вясны я назіраў на балоце Грайна “бітвы” двух самцоў лебедзя-шыпуна (Cygnus olor) – яны не маглі падзяліць паміж сабой ускрайкі сваіх тэрыторый:

ЛЕБЯДЗІНАЕ СУМО - VIDEO

Ремез достраивает гнездо...

Прогуливаясь по дамбе пруда, где-то в июне месяце, заметил маленькую птичку, спорхнувшую с ветки одиноко стоящей ивы. Спрятался в зарослях камыша и рогоза, и стал ждать. Минут через 10 птичка вернулась, в клювике держа комок пуха.Чытаць далей

Скворец "браун"

Смиловичи, Червенский р-н, Минская обл. Весной как-то проходил по парку, завернул на аллею, спускающуюся к самой р. Волма. Увидел странного скворца, на дорожке аллеи.Чытаць далей

? Попельная чачотка (Carduelis hornemanni) на Гарадзеншчыне

Аутары назiрання: Мiкалай ГулинскЧытаць далей

Ондатра обедает - VIDEO

Регулярно наблюдаю ондатр на прудах г.п. Смиловичи. Часто бываю на  небольшом пруду (35х15 м), который сообщается мелким каналом с другими прудами. Этот маленький, тихий биотоп уже много лет обживает семья ондатры.

ПТУШКІ НОВАЙ ЗЕЛАНДЫІ

Наша падарожжа распачалося на пачатку студзеня гэтага года. Як раз пасярэдзіне зеландскага лета. Выехаць з Беларусі ў 25 градусаў марозу і трапіць у разгар субтрапічнага лета – здавалася, што мары пачалі здзяйсняцца.Чытаць далей

Кряква-лейцист.

Среди 130 крякв самка кряквы-лейциста выделялась общим светлым окрасом, что издали было заметно. 1.11.2017 г., затока "Техноприбор" на восточной окраине г. Могилева.

EuroBirdwatch-2017: другі, палявы дзень ці амаль страчаныя здымкі

Так атрымалася, што я страціў адзін з двух сваіх фоцікаў. Але не назаўсёды, а амаль на месяц. Пасля другога дня Панеўрапейскіх дзён назіранняў за птушкамі, калі мы паехалі да птушак даліны Нёмана ды Свіслачы, фоцік і прапаў. Я не мог яго знайсці ні ў машыне, ні дома.