Каманда навукоўцаў з універсітэту Каліфорніі (ЗША) упершыню з дапамогай выдатна прадуманых эксперыментаў прадэманстравала, што як мінімум адзін з сацыяльных відаў вераб’іных птушак мае выдатную здольнасць да адрознівання многіх сваіх суседзяў таго ж віду. Аднак не візуальна, а толькі на аснове невялікіх адрозненняў у іх вакалізацыі. Прычым гэта могуць рабіць і самцы, і самкі.

Новае даследаванне даказала тое, пра што здагадваліся раней: чайкі, якія жывуць у гарадах, добра ведаюць дзе і ў які час найлепш шукаць ежу. У тым ліку і тую, якая непасрэдна ці ўскосна звязана з актыўнасцю людзей.

У некропалях даліны Ніла ў Егіпце былі знойдзены дзесяткі мільёнаў мумій розных дзікіх і свойскіх жывёл. Сярод іх ёсць і шэраг відаў дзікіх птушак, галоўным чынам драпежных і ібісаў, прысвечаных як ахвяры старажытнаегіпецкім багам Горусу, Ра, Тоту. Такая колькасць забітых птушак паставіла пытанне пра іх паходжанне: ці іх спецыяльна разводзілі для ахвяраванняў, ці забівалі ў прыродзе?

Хаця фрагмент паддзюб’я быў знойдзены каля Антарктыды яшчэ ў 1980-я гады, вызначэнне таксону, да якога адносілася птушка ад якой парэшткі паходзілі, адбылося толькі зараз. Аказалася, што гэта быў прадстаўнік пелагаарнітыдаў (pelagornithid) з размахам крылаў 6,4 метра і ўзростам каля 50 мільёнаў гадоў!

Добрае веданне стратэгіі міграцыі і даступнасці месцаў адпачынку пад час пералётаў тых відаў птушак, якім пагражае знікненне, ёсць неабходным для выпрацоўкі і прымянення эфектыўных планаў па іх ахове. Польскія даследчыкі праверылі на аснове ранейшых публікацый, ці неабходныя месцы адпачынку вяртлявай чаротаўцы (Acrocephalus paludicola) у Сахары, ці птушкі могуць пралятаць пустыню без пасадкі?

Вельмі важна, каб час размнажэння максімальна адпавядаў аптымальнай колькасці рэсурсаў для адпаведных відаў птушак. Таму розныя аспекты размнажэнне вельмі адчувальныя да розных фактараў навакольнага асяроддзя. Фінскія навукоўцы праверылі: ці адбываюцца змены не толькі пачатку гнездавання розных відаў, але і яго заканчэння ў сезоне.