Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Шэрыя вароны: і чамy мы не барадачы?

Дакументацыйныя здымкі.

Хаця зіма і адступіла са снегам і марозамі на нейкі час, нашмат лягчэй знайсці ежу дзікім птушкам не стала. Бо дзень усё памяньшаецца, а ноч - павялічваецца. Таму нават у самых разумных і ўсеядных птушак, да якіх адносяцца шэрыя вароны (Corvus (corone) cornix), бываюць праблему з тым, каб добра пад'есці.

І, напэўна, некаторая (тэарэтычная) ежа праходзіць праз некалькі птушыных "рук" - а насамрэч, лап і дзюбаў.

Так і з гэтымі кfвалкамі костак, якія мясцовыя гарадзенскія вароны недзе знайшлі, але не змаглі з'есці - бо "не барадачы",  і так і кінулі. 

12-2019, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

Каментары