Нашы назіранні

Птицы и другая живность в окрестностях Кемера (Турция)

Недавние посты Дениса Кителя еще раз напомнили мне о Турции, где удалось провести в июле сего года неделю семейного отдыха на море. Кемер был выбран для этой цели, поскольку сочетал в себе не только близость известных пляжных курортов, но и горной местности, где можно было сменить маску с ластами на горный велосипед.

А теперь собственно о птицах. Моим первым новым видом и одним из наиболее обычных в здешних местах стал рыжепоясничный (желтогузый) бюль-бюль. Этих вездесущих пересмешников приходилось видеть практически везде, где присутствовала здесь древесно-кустарниковая растительность (за исключением горных склонов, где к моему удивлению, за два подъема практически не удалось встретить птиц). В основном, бюль-бюли вели себя скрытно, но несколько раз группа их позволила себе попозировать среди зарослей кустарника всего в нескольких метрах от меня. Их позывки составляли довольно большой набор трелей, так что я часто их путал и принимал этих птиц за другой вид.

Мандариновый закат в Бресте

 Сижу я вчера вечером в компьютере злой и уставший. От этого увлекательного занятия меня оторвала сестра, которая вопреки моим наставлениям периодически ездит на набережную кормить уток, да ещё и мужа к этому приобщает.

И вот, протягивает она мне телефон со словами: "Смотри, что за птица под уток на набережной косит" (вот так-то нелегко наших обмануть:)).

После взгляда на экран я встал и начал лихорадочно собираться, на недоумение сестры ответил одним словом: "Мандаринка!". По пути набрал Андрея Абрамчука и мы уже вместе поехали на набережную.

Як даўганосы савук рыбай давіўся

Падрабязнасці рэгістрацыі з відэа ТУТ

Сойка-драпежніца

Сёння стаў сведкам незвычайнага (?) выпадку.

Пачаўся ён таксама не вельмі звычайна - мы былі разам  з заолагамі з 5 курса на палявой экскурсіі. Памалу ішлі ўздоўж Нёмана, стараючыся не прапусціць птушак навокал. 

Птушкі былі, але не толькі яны (пра вавёрак у іншым назіранні). На нашым шляху мы сустрэлі мінімум 5 вялікіх жаб, якія даволі павольна (было толькі каля 5 градусаў вышэй нуля) прыгалі ў бок Нёмана. Як мы зразумелі - на зімоўку пад воду.  Вада была не так і далёка - ў некалькіх метрах.

І вось, калі я вяртаўся ўжо сам праз гэтыя ж месцы, заўважыў двух соек. Я прыпыніўся і стаў чакаць на іх рух. 

Адна з птушак саскочыла на зямлю і стала там нешта дзяўбсці. Хутка я пачуў негучны, але выразны піск і зразумеў, што гэта - жаба, якая прыгала да вады!

Я паспрабаваў навесці фоцік на сойку на зямлі, але, хаця адлегласць і не была далёкай, апарат факусіраваўся на ўсім, акрамя птушкі - перашкаджалі шматлікія галінкі i ствалы дрэваў побач з сойкай.

Яе напарніца не прымала ўдзелу ў драпежніцтве і чакала таварку на дрэве побач.

Хутка наступіла развязка - сойка ўзяла жабку сярэдніх памераў у дзюбу і пераляцела за мяне. Я зноў не паспеў зрабіць здымак...

Сонца, вада і птушкі: на Нёмане і вадасховішчах

Чарговая экскурсія на птушак даліны Свіслачы і Нёману пачалася не зусім звычайна - перад уездам у вёску Дарошавічы мы заўважылі сокала, які хутка і нізка ляцеў над полем. Потым сокал сеў, але без бінокля было далекавата, каб добра разгледзець яго.

Пакуль мы раскручвалі трубы, птушка паляцела далей у бок вёскі, але там, на дрэвах саду праз некалькі секунд "ператварылася" у карагольчыка. Так мы і не зразумелі, ці то з самага пачатку быў карагольчык, ці то сокал-дрымлюк. А карагольчык і сядзеў у садзе адначасова з сокалам на поле...

Аднак пачатак быў выдатны - свяціла яркае і нязвыклае для восені сонца, мароза ўжо не было, хаця ў цяні высокай сухой і пажухлай травы бялеў шарак.

На Нёмане - на колькі можна было бачыць з пагорку Дарошавіч - сядзелі качкі-крыжанкі і адзінкавыя вялікія белыя чаплі. Хутка пачалі пралятаць у бок Свіслачы вялікія бакланы (якіх потым аказалася пад 200 птушак), а потым і група шыпуноў з характэрнай размрвай крылаў і клікуноў, якія час ад часу пакрыквалі:

EuroBirdwаtch-2014 пад Гродна 5 кастрычніка

Падчас чарговай традыцыйнай экскурсіі на вадасховішча на р.Нёман у в.Дзекалавічы і на р.Свіслач у в.Карозічы (Гродзенскі раён),  прысвечанай Еўрапеўскім дням назіранняў за птушкамі, 30 сябраў Гродзенскага аддзялення пабачылі і пачулі 41 від птушак, сярод якіх найбольш цікавымі былі арлан-белахвост, шэрашчокая коўра, нырок-плёсаўка.

Агульныя вынікі выглядаюць наступным чынам:

Eurobirdwatch-2014 4 кастрычніка ў Гродна: ад малога да вялікага

Сёння традыцыйна Гродзенскім аддзяленнем ладзілася назіральная пляцоўка ў парку Жылібера. Усе жадаючыя гарадзенцы рознага ўзросту назіралі за птушкамі ў трубы і біноклі, фатаграфаваліся і атрымалі ў падарунак паштоўкі і налепкі. Нягледзячы на цёплае і сонечнае надвор'е відаў атрымалася адзначыць няшмат.  Аднак, пад час працы пляцоўкі акрамя звычайных для усіх галубоў, крыжанак ды шпакоў ў цэнтры горада пашанцавала яшчэ пабачыць крумкачоў і мігруючых гусей.

Агулам ў назіраннях прынялі ўдзел 175 чалавек:  111 дарослых і 64 дзетак. Акрамя мясцовых жыхароў горада завіталі на пляцоўку госці з Літвы і Расіі і маладыя (маладажоны). 

Вынікі сённяшніх назіранняў:

1. Голуб шызы - 85

2. Крыжанка - 28

3. Звычайны шпак - 430

4. Шэрая варона - 5

6. Крумкач - 3

7. Гусі  sp. - 92

Таццяна Смыкоўская, здымкі аўтара

Дапамажыце вызначыць птушак Ірану

Сябры, занесла мяне ў гэтым годзе на гару Сабалан у Іране, там нафоткаў я некаторых птушак, дапамажыце, калі ласка, вызначыць, бо сам магу памыліцца...
Дзякуй, Ваш Юрка Бакур =)

У нас рэкорд!

У мінулым годзе на спаборніцтвах па спартыўнай арніталогіі наша каманда “Без Сямёна” была трэцяй з 99 відамі. Сёлета мы падрыхтаваліся больш грунтоўна і ўсе нашыя рэкорды, і папярэднія “ з Сямёнам “ і “ без “ – былі пабітыя. Максімум, які у нас быў – 104 віда. Цяпер 106.

Прыехалі ў Шаркаўшчыну загадзя, за два дні да чэмпіянату, каб правесці разведку і ўсё абдумаць. Ітак, “ BS “ – Будзем Спаборнічаць!

Першы вечар быў тэарэтычны, абмяркоўвалі ўсе варыянты, якія, шчыра кажучы, былі гаспадарамі шаркаўшчынскімі, даўно абмяркованы. У пятніцу пятага перайшлі да спраў.

Адным з асноўных накірункаў былі назіранні за птушкамі на Браслаўскіх азёрах. А калі быць дакладным – на возеры Дрывяты, на беразе якога і стаіць сам Браслаў. Нам з Дзянісам яшчэ не прыходзілася тут бываць, тым больш гэтая паездка для нас выклікала цікавасць. Перш за ўсё разлічвалі на нейкіх качак, асабліва паўночных, тым больш што труба сёлета у нас моцная і каго-небудзь вельмі хацелася разглядзець.

ФОТОАЛЬБОМ О ПГРЭЗ

Вот, наконец-то, вышел в свет шикарный фотоальбом с прекрасными фотографиями: «Заповедная территория: ЖИЗНЬ после катастрофы». Фотоальбом показывает уникальную красоту богатейшего животного и растительного мира, неповторимость живописных ландшафтов Полесского государственного радиационно-экологического заповедника. Тираж 1520 экз. Формат 70х100\8.  399 с.

Автор фотоальбома (фото и текст) – старший научный сотрудник научного отдела экологии фауны ПГРЭЗ, орнитолог, прекрасный и неутомимый фотограф – ЮРКО Валерий Васильевич.

С искренними поздравлениями и наилучшими пожеланиями в дальнейшей творческой и научной деятельности. Коллеги по работе и хобби: Пенькевич В.А. и Лукашевич В.Н.