Узбецкі пачатак.

 Што жа, я ізноў ва Ўзьбекістане. Гэтая краіна па-свойму спецыфічна, але, здаецца, усё ўжо даўно знаёмым. Змог бы зьдзівіць той факт, як, напрыклад, дзяўчыны з бярозавымі мётламі падмятаюць нацыянальны аэрапорт нафта-газавай краіны. Змаглі бы зьдзівіць паліцэйскія з радарамі праз кожныя 20 км трасы, ці прапускныя пункты з масай паліцыйскіх праз кожныя 50-100 км. Змагла бы зьдзівіць немагчымасьць нармальна перайсьці дарогу, і адсутнасьць сьветлафораў… Але ўсе гэтыя моманты не зьдзіўляюць, усё гэта мы ўжо бачылі.

Хаця, прыемна ўразіў Ташкент. Мы адкрылі для сябе цэнтар гэтага трохмільённага горада. Сапраўды, у мінулы раз мы былі побач зь ім, блукалі па розных лабірынтах аднапавярховых вулачак, але разынкі гэтага горада так і ня ўбачылі. Зараз жа, мы пахадзілі па прыгожых маладых парках гэтага горада, убачылі палацы і іншыя прыгожыя забудовы і помнікі.

А яшчэ я ўбачыў тут новы для сябе від птушак – чорнавальлёвы дрозд.

Толькі адзін, бо ў сталіцы Ўзьбекістана мы затрымаліся не на доўга. Наступнай раніцай мы на чатырох машынах адправіліся праз усю краіну ў наш, ужо знаёмы цэнтар.

Спачатку тут было халадно, але мы з сабой прывезьлі чамусьці добрае надвор’е, і тут зазьзяла сонца, а тэмпература ўжо нават у начы не апускаецца ніжэй за нуль.

Дарэчы, як “нуль” па-беларуску?

Вось, у гэтыя два дні мы часу марна не гублялі: езьдзілі ў пустыню, лазілі ў горы і назіралі за птушкамі на беразе вялізарнага вадаёма. За няпоўных тры дні ў маім сьпісе ўжо 54 віды птушак, але міграцыя тут яшчэ толькі пачынаецца, і першыя мігранты – стэпавыя арлы, арланы-белахвосты і шэрыя жураўлі сьпяшаюцца ў Беларусь! Да-да, асабліва стэпавыя арлы.

Дык што ж у нас у птушыным сьпісе?

Скальны папаўзень, скатацэркі, кеклікі, стэпныя арлы і курганьнікі, кучаравы пелікан, чорнагаловы рагатун,  чорнавальлёвыя дразды, гішпанскія вераб’і, чароды гуменных стрынатак, усходняя клуша, вялікія і малыя савукі, буланныя ўюркі, чорнашыйная падкаменка і шмат-шмат іншых відаў птушак…

Так што новы сэзон у Сярэдняй Азіі распачаўся! Чакаю ў госьці =)

…і глядзіце фатаздымкі!

 

  1. Усыпальніца Тімура ў Самаркандзе.
  2. Дом урада ў Ташкенце
  3. Палац рэспублікі? з белага мармура
  4. нейкі палац з векавымі дрэвамі
  5. помнік у цэнтры горада, забыў каму…
  6. вуліца чорных. Чорны колер вопраткі папулярны ў мясцовых жыхароў
  7. Журавы =)
  8. і буслы
  9. Майна – гэтая індыйская птушка “акупіравала” Ташкент
  10. Лебедзі-шыпуны, у іх абрэзаны крылы – што не зробіш для прыгажосьці горада =(
  11. і чорны лебедзь родам з Аўстраліі…
  12. Вядомы палацавы комплекс Рэгістон у Самаркандзе
  13. той самы чорнавальлёвы дрозд
  14. а гэта ўжо буланны ўюрок
  15. і жаўрук-сьмяцюх на вадапоі
  16. а гэта горы побач з цэнтрам, дзе мы жывем. Невысокія, а прыгожа
  17. і мы там былі =)
  18. ды першыя кьветкі – падарунак для дзяўчын =)

 

Каментары

Мой слоўнік кажа, што правільна павінна быць „тэмпература ніжэй нуля“ :-)

".............  а тэмпература ўжо нават у начы не апускаецца ніжэй за нуль. "

Дарэчы, як “нуль” па-беларуску?

Прывітанне ва Узбекістан!