Нашы назіранні

Чайки, чайки, чайки...

 Который год наблюдаем за пролетом чаек через центр Минска, в частности за скоплениями мигрантов на расширении р. Свислачи в районе Нямиги. Здесь можно встретить сотенные скопления не только озерных и сизых, но и больших белоголовых: серебристых и хохотуний. Кроме того в массе крупных чаек встречаются большие морские чайки, клуши и даже западносибирские (Larus (f.) heuglini).

Старая добрая Зарица

      В воскресенье 06.03 решили заглянуть на старую дачу в Зарице и немного пробежаться по берегу Немана.  Только ступив на участок, увидели на заборчике красивую птицу с противным голосом – сойку, а в небе, правда, очень высоко кружили 2 каких-то крупных хищника. Фотоаппарат, конечно, ещё был в машине.   Несколько позже подошли к Неману, спуститься к берегу  в привычных местах было невозможно, вода поднялась ещё выше и подмёрзла (фото №1), но у берега был большой незамерзший участок с быстрым течением,  там мы и увидели гоголей, один самец и молодёжь.

праздничное путешествие

гнездо!!!6.03.11

Малорита. В гнезде ворона уже кладка!!

6.03.11  в гнезде уже три яйца!!

Вясна даляцела да Грайна

Дзякуючы праграме Гродзенскага абласнога тэлебачаньня "У аб'ектыве натураліста" нам з Дзянісам Табуновым атрымалася ўбачыць першых пералётных птушак.

Усё навокал, акрамя шашы і невялікіх пагоркаў з торфу, на якіх снег ужо растаяў, было навокал белым. Аднак калі не было ветру, сонца давала рады грэць усё, на што траплялі праменьні.

Узбецкі пачатак.

 Што жа, я ізноў ва Ўзьбекістане. Гэтая краіна па-свойму спецыфічна, але, здаецца, усё ўжо даўно знаёмым. Змог бы зьдзівіць той факт, як, напрыклад, дзяўчыны з бярозавымі мётламі падмятаюць нацыянальны аэрапорт нафта-газавай краіны. Змаглі бы зьдзівіць паліцэйскія з радарамі праз кожныя 20 км трасы, ці прапускныя пункты з масай паліцыйскіх праз кожныя 50-100 км. Змагла бы зьдзівіць немагчымасьць нармальна перайсьці дарогу, і адсутнасьць сьветлафораў… Але ўсе гэтыя моманты не зьдзіўляюць, усё гэта мы ўжо бачылі.

30 мин наблюдения за ушастиком

  Вчера ехал автостопом из Минска домой, день выдался теплым, солнечным, самым настоящим весеним днем.

Около д.Питьки я остоновился дальше стопить какую-нибудь машину. Солнце быстро зашло, начал крепнуть мороз, и я начал понемного подмерзать. Машин много, но почему-то ни одна не остановливается, позже мне сказали, что здесь остонавливаться нельзя, и я пошел дольше по трассе, искать подходящее место для дальнейшего стопа.

Бёдуотч без бінокля, або чаму не такавалі гогалі (+video)

У самым цэнтры Горадні перад старым мастом утварыліся дзьве прамыіны, вольныя ад ільду.

Ўчора на першай, даўжэйшай, плавалі і харчаваліся, рэгулярна ныраючы каля 10 гагалей.

Сёньня я вырашыў паздымаць іх з берагу.

01-03-2011: Нёман пад ільдом

Хаця зімовыя краявіды вельмі выразна падкрэсьліваюць прыгажосьць нашай прыроды і нават сельгаспалеткаў, аднак вясна, не гледзячы на карычневы і шэры замест белага мае ўсё больш працяглыя сьветлыя дні і ўсё больш шанцаў зьмяніць "баланс белага" на сваю карысьць. А сонца, якое нават прыпякае дае надзею, што наступны цыкл жыцьця пачнецца без сумневаў - не гледзячы на мароз ці іншыя зімовыя завядзёнкі. 

Першы дзень вясны на Ласасянцы

Яркае сонца і мяккае журчаньне вады ўздоўж дарог клікала на бёдуотч. Тым больш гэта быў Першы дзень вясны! Ў горадзе ва ўсю сьпяваюць вялікія і сінія сініцы, а таксама крычаць каўкі і вароны. Апошнія пачалі паднаўляць гняздо перад маімі вокнамі яшчэ ў сярэдзіне лютага.  Таму - наперад, да птушак!