06-08-2009: ачышчальнікі “Азота” – адкрыцьцё, якое не здзейсьнілася…

Увечары, наклеіўшы на машыну новую налепку з лога нашага сайту, разам з Kiolk`am рушылі на Беражаны.
Некалькі вялікіх белых і шэрых чапляў сядзелі на дамбах паміж сажалкамі, на першай сажалцы з вадой, якая ладна пакрылася надводнымі часткамі водаростаў, капашыліся кулічкі. Як аказалася – цякуны.
Пасьля гэтай сажалкі мы раздзяліліся – Kiolk пайшоў на самую кулічыную, а я з Аленай і сабачкам Браўнам (які ўсё не мог выбраць з кім яму бегчы, але, нарэшце, выбраў нас), рушылі да самай вялікай.
Праз хвіліну затэлефанаваў Kiolk і папрасіў падыйсьці як мага хутчэй да яго – на касе сядзеў незвычайна афарбаваны кулік. Я далучыўся да яго і мы сталі разам разглядаць вялікую кулічыную групу праз трубы. Атрымалася ўбачыць каля 30 цякуноў, 10 перавозчыкаў, 1 малога кіркуна ці белахвостага пясочніка і даўганогага куліка не зусім звычайна афарбаванага ў рудыя колеры. Галава, шыя, пачатак грудзі і бакі (час ад часу ён уздымаў белыя зьнізу крылы) былі ярка-рудыя з чырвоным адценьнем.
Вызначальніка з сабой не было, таму прыйшлося здымаць яго кожныя 10 м. Аднак адлегласьць і бакавое контравае сбвятло не дазволілі зрабіць гэта якасна. Ўжо ў хаце, пры праглядзе фільмікаў версія пра ісландзкага пясочніка адразу адпала. Засталіся самка баталёна і самка малога грыцука. Ўсё ж дзюба аказалася закароткаю для апошняга віду. Таму засталася ярка афарбаваная самка баталёна. На жаль…
 

Акрамя гэтых кулічкоў, атрымалася адзначыць каля 5 кулікоў-селянцоў і некалькі качак-крыжанак, лысак, палюючага ў невялікіх калужынах белага бусла і шуляка-карагольчыка, пасьля з’яўленьня якога .з крыкамі ўзьляцелі кулічкі.
На здымках:

вялікая белая чапля

Вялікая белыя  і шэрая чапля

Загадкавы кулік у акружэньні цякуноў і перавозчыкаў і сам