Нашы назіранні

Бёрдрэйс як шанец пачуць стук сэрца прыроды

 Калі злучаешся з прыродаю, 

колькі несапраўднага ў тваім жыцці.

А шостай гадзіны раніцы пачынаецца адлік часу, за які каманды павінны як мага больш ідэнтыфікаваць навакольных пярнатых. На самым пачатку – толькі ціш і спакой. Але пакрысе пачынае няспешна-велічна ўзыходзіць Ра – бяззменны дырыжор, які задае пульс жыццю з самага пачатку яго стварэння. 

Як чайка-рагатуха з'ела перапёлку

Назіраў сення, як перапёлка паляцела праз мора, а за ею стая рагатух. Чайка збіла птушку ў мора, а потым медлена села на воду. Іншыя чайкі спрабавалі атабраць здабычу, але рагатуха хутка заглынула перапёлку... 

Адбылося гэта ў г.Батумі (Грузія)

Трэмля верасня 2014

 Пасля сённяшняй паездкі на рыбгас "Трэмля" з'явілася шмат інфармацыі і пытанняў, таму вырашыў дадаць матэрыял адразу ў назіранні.
Раніцу пачаў з 40 кіламетровай паездкі "не ў той бок". Справа ў тым, што раней збіраўся ехаць адразу на "Трэмлю",
але Harrier перайначыў мяне і я зноў паехаў на Шулёнкаў)).
Шуленак застаўся там толькі адзін

Далей на трэмлю...
Па дарозе сустрэў пару крумкачоў, якія даволі смела ганялі Арляца (мабыць малога)

"Трэмля" сустрэла мяне дзясяткамі шэрых і вялікіх белых цапель,чорным каршуном, балотным лунём і многімі іншымі птушкамі.
Заўважыў пару Клікуноў з адным маладым. Пытанне: ці пачалася ўжо ў іх міграцыя?
На спушчанай сажалцы адпачывалі сотні розных чаек, с дзясятак белахвостых арланаў, вялікія бакланы.

Нажаль, ня ўсе бакланы паляць на юг...

О спасении стрижей

   Чёрный стриж - пожалуй, единственная из наших птиц, мимо "слётков" которой не стоит проходить мимо. Вот и этим летом мои знакомые, отличающиеся сердобольностью, подобрали на стройке стрижёнка. И принесли его мне.

   В тесной коробочке лежал совсем ещё птенец - с негустым тёмно-серым пухом на тельце, с пеньками маховых без признаков "кисточек" и ещё закрытыми глазами. На сомкнутых веках лишь чуть намеченные разрезы. От роду суток девять, не более. Это было 3 июля, ближе к вечеру. Вооружившись мухобойкой, я вышел во двор добывать корм. Заодно избавил цветочную клумбу от части "насыпи",  сооружённой чёрными дерновыми муравьями.  В первый день "котлетки" из мух и муравьиных куколок пришлось скормить, силой открыв клюв. А на следующее утро птенец широко раскрыл рот, как только я прикоснулся к коробке, и в дальнейшем проблем с кормлением не возникало. 

Падарожжа на поўнач

 Првысвячаецца Салаўкам, майму сябру Юрке і Аляксандру Чаранкову (нашаму незалежнаму эксперту і дапаможцу)

Cалавецкі архіпелаг – гэта месца гістарычнае! Месца былой ссылкі людзей, зараз Салаўкі адносяцца да  асабліва ахоўваемай тэрыторыі - Федэральнай дзяржаўнай установы «Салавецкі дзяржаўны гісторыка-архітэктурны і прыродны музей-запаведнік». Менавіта на гэтыя астравы мы вырашылі накіравацца для бёрдвотчынга. Архіпелаг уключае ў сябе 6 крупных астравоў: Вялікі Салавецкі, Анзерскі, Вялікая і Малая Муксалма, Вялікі і Малы Заяцкія астравы, і мноства дробных.

Воблакі з птушак - трэніроўка еднасці ў неабходны момант?

 Ехалі мы ўздоўж асушанай поймы Верацейкі і Свіслачы, калі наш кіроўца і бёдуотчар  Юра ўсклікнуў: Перад намі цэлая хмара птушак! Можа залацістыя сеўкі ўжо ляцяць?

І сапраўды - наперадзе над полем уздымаліся ў вялікай колькасці нейкія птушкі.

Апошняя ноч на гняздзе

14 жніўня стаў сведкам не зусім звычайных падзей, якія адбыліся з гняздом белых буслоў у Пінскім раёне. Ужо ў сярэдзіне ліпеня маладыя птушкі (якіх старанныя дарослыя буслы змаглі выгадаваць ажно 5) пачалі спрабаваць крыло, і неўзабаве да канца месяца пакінулі свой "дом". Як звычайна пасля гэтага на гняздо толькі прыляталі начаваць бацькі. Так працягвалася амаль два тыдні.
Але аднойчы ўвечары, ўжо ў прыцемках да гнязда завіталі не толькі два дарослыя буслы, але і яшчэ каля 20 іншых! Яны расселіся побач з гняздом - на вялізнай ёлке, слупах і дахах дамоў.

Было падобна на тое, што яны вырашылі тут начаваць, але таксама здавалася, быццам яны нечага чакаюць. І неўзабаве нейкае прадстаўленне на самой справе пачалося. Не ведаю дакладна на сто адсоткаў, якія птушкі ўдзельнічалі ў ім, таму што было цёмна, але прынамсі мне падаецца больш імавернай такая версія: 
На гняздо да дарослых буслоў падляцела маладая птушка (напэўна іх дзіця) і пачала іх праганяць, пры гэтым моцна цокая дзюбай.

Спачатку адну птушку...

Потым другую...

Як балотныя чаротаўкі Птушку году выкармілі

 У самым пачатку чэрвеня каля былой вёскі Астравок (якая цяпер уваходзіць у межы Гродна) у зарасніках крапівы і іншай пустырнай расліннасці я знайшоў гняздо балотнай чаротаўкі.

З першага погляду на яго стала зразумела, што не ўсе яйкі ў гняздзе належаць яго гаспадарам:

Яйка зязюлі вылучалася не столькі афарбоўкай, як памерамі.

Зразумела, што такая ўдача не засталася па-за маёй увагай і я вырашыў задакументаваць самыя важныя моманты з жыцця Птушкі 2014 году ад яе вылуплення да вылету. На шчасце, мае планы цалкам ажыццявіліся!

Аднак пасля таго, як над нашым горадам прайшоў ураган з дажджом, маё наведванне ўнікальнага гнязда мела вырашальнае значэнне для выжывання будучага зязюльчыня. І хаця гняздо было моцна нахілена (разам з крапівой, якая палягла), яйкі былі яшчэ ў ім. Прыйшлося заняцца іх ратаваннем – я выраўняў нахіленыя сцябліны, падпёр гняздо быльняком і звязаў зверху крапіву, ў якую былі ўплеценыя края гнязда. 

Як аказалася, гэта дазволіла вытрымаць гнязду і наступныя выпрабаванні - памерамі адзінага пазасталага ў ім птушаня.

Наблюдения за...

Наелась желудей досыта, до отвала;
Наевшись, выспалась под ним;

Потом, глаза продравши, встала
И рылом подрывать у Дуба корни стала.

Птушкі аднаго гнязда. Якія?

Гэтым годам птушкі парадавалі нашу сядзібу. Тут і круцігалоўкі, і сачанкі, і садовыя лескі, і стрынаткі, і берасьцянкі, ведама, ластаўкі, шпакі, верабейкі, белыя пліскі і магчыма штосьці яшчэ. Шпакоў у шпакоўнях - дзьве сям'і, у дуплах старых яблыняў - цяжка пералічыць. Круцігалоўкі пасьпяхова вывелі сям'ю і сьледам за шпакамі пакінулі сядзібу.

Шпакі перад адлётам шчэ прыляцяць, каб парадавваць нас развітальнымі сьпевамі. Робяць яны гэта штогод. Вельмі кранальныя сьпевы...

Круцігаловак можна сустрэць за межамі сядзібы восеньню - толькі ці нашы яны? Нашы спадзяемся вернуцца наступным годам. Цікава, што з прылётам круцігаловак. Пакінулі сад сінічкі. 

300 м за межамі сядзібы аблюбавалі месца, як кажуць ў нас "мышатнікі". Часьцей за ўсё іх называць канюкамі, падкрэсьлю, не канюхамі. Частку здымкаў мышатнікаў я памяшчаў у Галярэі, што вызвала іх розныя вызначэньні. Я - назіральнік, і эмоцыі многіх т.з. арнітолагаў мне цяжка зразумець. Пакінем іх сам на сам са сваімі эмоцыямі...

Паколькі арніталогія навука дакладная, хацелася б мець больш пэўнае меркаваньне: Хто яны гэтыя мышатнікі?

Тут прыведзена 8 здымкаў зробленых 9 і 10 ліпеня 2014 г. Яны даюць уяўленьне аб біятопе, абраным сямействам, і аб членах сямейства. Вам застаецца вызначыць: Чыё гэта сямейства?