Чорныя дразды і іх "чорны дзень"

Першую палову зімы, усыпаны яркімі чырвонымі пладамі і параўнальна вялікі куст шыпшыны стаяў нікім некрануты.

Калі йшоў дождж, я выбіраў прыгожы ракурс каб зняць як празрыстыя кроплі звісаюць з яркіх плодзікаў, калі выпадаў снег, я здымаў чыроныя плады на белым колеры - такі сабе пратэст прыроды, амаль масавая дэманстрацыя.

Але птушкі, нават калі і сядалі на гэты куст, яўна не цікавіліся пладамі.

І вось усё змянілася як толькі прыйшлі першыя добрыя маразы і амаль адразу ўсё навокал спачатку засыпала, а потым і заваліла снегам. Вельмі хутка зніклі тыя плодзікі, якія ляжалі над зямлёй і снегам або на іх. Вышэй таксама йшла пастаянная дэгустацыя некалькімі чорнымі драздамі (Turdus merula).

https://youtu.be/KXVdfbGb-y4

Прычым адначасова маглі есці, не перашкаджаючы адзін аднаму, нават 4 птушкі. Цікава, што я мог адначасова бачыць максімум адну з іх і то не кожны раз! Здаецца, чорныя ці цёмна-карычневыя птушкі павінны былі б быць добра заўважныя на белым фоне снега з чырвонымі ўкрапленнямі шыпшыны, але не былі! Частка галін была завалена снегам і выдатна іх маскавала.

https://youtu.be/0yqAgU4Vrv0

Дразды падляталі да куста з ежай "на чорны дзень" паступова, не спяшаючыся, выкарыстоўваючы ў якасці схованак навакольныя дрэвы, кусты, агароджу дамоў. А калі ўжо сядалі, таксама няспешна выбіралі плады - часам яны праглыналіся адразу, часам разбіраліся на кавалкі, а часам нешта было не так і дразды вярталі на канец дзюбы амаль праглынутае.

https://youtu.be/8VNnc_HeosQ