Гарадзкія ластаўкі: Толькі раз у год

Гэта, канешне, няпраўда. Як раз сёння ў тым жа месцы я назіраў другі масавы вылет птушанят гарадзкой ластаўкі (Delichon urbica), нават больш масавы, чым той, першы, пра які і будзе ніжэй.

Не ведаю чаму, але тыя 2-3 сотні маладых ластавак, якія выляцелі на прыканцы ліпеня, прыкладна пораўну падзяліліся на дзве фракцыі, якія я ўмоўна назваў "гарадзкія гарадзкія" і "гарадзкія вясковыя") Хаця сядзелі яны ў метрах 50-60 адны ад адных і нават назіраўся ператок (пералёт) з адной фракцыі ў другую, назвы, у прынцыпе, адлюстроўвалі выбар ластаўкамі прысады.

Першыя сядалі адна каля адной на драты-расцяжкі, якія трымалі даўно не працуючыя коміны былога піўзавода, а другія чамусьці сядалі на вялізарныя ў параўнанні з імі лісты вяза, які вырас каля агароджы:

Час ад часу пасля кароткага і гучнага крыка трывогі, прычыну якой я не бачыў, кожныя хвілін 10 усе ластаўкі ўзляталі ў неба навокал, але паступова вярталіся і ізноў прыкладна пораўну дзяліліся на свае фракцыі)  Але ўзляталі яны і проста так, пэўна для трэніроўкі і калі сядалі, то многія стараліся сесці як мага бліжэй да ншых. Некаторыя гэта ўспрымалі спакойна, а некаторыя стараліся спачатку напалохаць няпрошанага суседа ці суседку раскрытай дзюбай, а часам і спіхвалі ўніз. Некаторыя ж, прызямліўшыся, адразу пачыналі спаць.

Усё гэта віравала і заваражвала, агучанае шматлікімі галасамі ластавак.

На наступны дзень там ужо мала хто застаўся - куды яны адляцелі і дзе знайшлі лепшыя прысады, я не ведаю.

23-07-2021, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі