Круцігалоўкі прыляцелі. Частка другая, мурашыная

Працяг гісторыі. Пачатак ТУТ

Круцігалоўка (Jynx torquilla) нядоўга хавалася сярод стволікаў ясенелістных клёнаў і праз якую хвіліну-дзве пасля таго, як я яе першы раз  заўважыў, ізноў прыгала сярод нізкай расліннасці на пагорку. І хутка стала зразумела - для чаго.

Гэта быў першы цёплы дзень пасля прыкладна тыдня дажджоў і пахаладання і ўсе, хто мог, вылезлі на сонейка пагрэцца і пад'есці. Не выключэнне і мурашы, і, напэўна, іншыя дробныя насякомыя, якіх хутка хапала круцігалоўка і проста дзюбай, і, часам, сваім доўгім дзятлавым языком:

Калі падмацаваўшыся, птушка адляцела і знікла ў бліжэйшых дрэвах, я думаў што мая сустрэча з ёй і фотасесія працягвалася хвілін 10. А калі праверыў калі былі зроблены першы і апошні здымак круцігалоўкі, то іх аддзялялі ажно 25 хвілін - так хутка прайшоў час.

З-за таго, што я ўсе гэтыя паўгадзіны правёў - каб не спалохаць птушку паблізу мяне - на кукішках, ногі моцна зацяклі і я думаў, што не змагу самастойна падняцца. Аднак і без апоры на пятую кропку паступова ўсё атрымалася).

Гродна, 26-04-2022

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі