Пераўтварэнні)

Дакументацыйныя здымкі

Хаця было не надта холадна, але паўсюль яшчэ ляжаў амаль свежы снег.

Прыкладна ў абед мне патэлефанаваў стары знаёмы фота-анімаліст і сказаў, што ён як раз 'сёння ўбачыў першага вялікага галуба' у горадзе. Увечары, калі я перайшоў дарогу і апынуўся з краю нашага невялікага скверыка, са снегу ў некалькіх метрах ад мяне ўзляцела і села невысока на дрэва сярэдніх памераў птушка. І хаця спачатку ў мяне былі сумневы наконт яе відавой прыналежнасці: яна  падалася мне карычневатай і мільганула шмат белага ў пер'і, аднак месца (скверык, дзе яны штогод гняздуюць) + паводзіны (шызы голуб не сеў бы ў дрэва) + першая рэгістрацыя калегай вялікага галуба як раз сёння ўпэўнілі мяне, што гэта ён - вялікі голуб. У мяне была з сабой фотакамера і я вырашыў зрабіць троху здымкаў першаму з вялікіх галубоў, які ўжо вярнуўся. Гарадзкія галубы - птушкі не палахлівыя і я стаў падыходзіць да дрэва, куды ён сеў.

І тут адбылося нечаканае: не прайшоў я і метра ў яго бок, як 'голуб' зляцеў і вялікай, выгнутай ўніз дугой пераляцеў метраў 50 на дах двухпавярховага дома. Аказалася, што гэта быў не вялікі голуб, а самка шуляка-карагольчыка (Accipiter nisus)!

Сядзела яна адкрыта і нават пасля недалёкага пералёту на агароджу даху таго ж дома троху далей, дала зрабіць сабе некалькі здымкаў.  Я пачаў паволі падыходзіць да яе, але мяне апярэдзіла пара сталых людзей, якія набліжаліся ў бок птушкі значна хутчэй, чым я. Таму праз некалькі секунд самка ўзляцела яшчэ раз і знікла за домам. 

Гродна, 11-03-2023

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі