Зімой ніхто (нішто) не прападзе!

Насупраць нашага дому знаходзіцца не вельмі звычайны для нашай краіны будынак - пачатковая школа. Асноўная знаходзіцца у кіламетры насупраць, на горцы, а сюды прывозяць і забіраюць сваіх малявак на аўто многія бацькі. Зразумела, што гэты час супадае ці амаль успадае у многіх. Тады вакол нашага дому ўтвараецца гармідар з аўтамабіляў і таму нядзіўна, што адзін з шызых галубоў які змог дажыць да сярэдзіны зімы, трапіў пад колы адной з машын.

Падзея не застался незаўважанай групай шэрых варон, якія адразу кінуліся ашчыпваць і есці парэшткі- пэўна, пакуль не астылі, яны смачнейшыя.

З самага пачатку пер'е ляцела і падымалася ветрам, як з парванай падушкі!

Але даволі хутка вароны дабраліся да мяса ахвяры дарожнага руху.

Ад голаду іерархія паблыталася і выпады альфы дапамагалі толькі на некалькі секундаў- усе хацелі есці тут і цяпер!

Праз некалькі гадзін пір быў скончаны: