Жаўрукі-смецюхі і зімовае жыццё

У марозны і снежны ранак мы выехалі на поўдзень, каб паназіраць за зімовымі птушкамі. Праехаць атрымалася не паўсюль, куды хацелі, але з часам нам пачало шанцаваць не толькі на снег, якім былі завалены нават некаторыя асфальтавыя дарогі, што ўжо казаць пра грунтоўкі паміж палеткамі!

У вёсцы Канюхі перш, чым мы паспелі павярнуць з галоўнай дарогі, на ўзбочыне, з-за свежага сумёта, паказаўся жаўрук-смяцюх (Galerida cristata)!

Са шматлікіх папярэдніх сустрэч з гэтым відам, асабліва зімовых, я ведаў, што пакуль мы застаемся ў машыне, птушка бясстрашна падпусціць нас на адлегласць нават у 2 метры. Легкавікоў і нават вялікіх фураў смецюхі не баяцца, і там, дзе іншыя вераб'іныя ўзлятаюць ад іх з узбочыны, жаўрукі звычайна максімум адбягуць на паўметры ўбок.

Мы палюбаваліся птушкай у яркім зімовым сонейку і паехалі далей. У іншым месцы, у дарогі паміж Вялікімі Эйсмантамі і Рымуцейцамі ў снежныя зімы трымаюцца звычайна паміж 20 і 30 смецюхjў і мы з радасцю іх там сустрэлі:

https://youtu.be/fucSTzZcdKY

Усё зялёнаt было пад снегам - яго таксама могуць адрываць кавалачкамі і есці смецюхі, аднак некаторыя сцябліны высокага пустазелля на ўзбочынах яшчэ стаялі з недаедзеным насеннем - ім і харчаваліся, перабягаючы па снегу з месца на месца, птушкі. Часам, каб з'есці насенне, прыходзілася спачатку абтрэсці яго на снег перад сабой:

https://youtu.be/CPE3f1deWUw

Іншая крыніца зімовага харчавання - перавоз сена і саломы да кароў на ферме. Часта з прычэпаў выпадае не толькі першае і другое, але і трошкі насення кукурузы - яго таксама ахвотна з'ядаюць, выглядзеўшы на дарозе і радасна падбягаючы здалёк, жаўрукі. Ну і ў сіласе, аказваецца, могуць знайсці нешта смачнае не толькі каровы).

З такімі здольнасцямі і магчымасцямі, якія застаўляе птушкам сельская гаспадарка, яны дакладна перазімуюць. А вясной ужо будуць іншыя клопаты.

30-01-2021, Гарадзеншчына

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

__________________________