Красавік – чэрвень. Дапамога сокалу-пустальзе ў Баранавічах.

Восень. Холадна і самотна. Успамінаецца лагодная вясна і спякотнае лета. Прапаную здзейсніць вандроўку ў той добры час. Згода? Тады наперад!

У Баранавічах вясной гэтага года, як раз на Міжнародны дзень птушак, распачаўся студэнцкі міні-праект пад назвай “Стварэнне штучных гняздоўяў на тэрыторыі горада Баранавічы для сокала-пустальгі з мэтай павелічэння яе гнездавой папуляцыі.” Яго падтрымала Шведскае арніталагічнае таварыства і студэнты Баранавіцкага дзяржаўнага універсітэту.

Пачалося ўсё з прапаганды праекту. На самым пачатку трэба было заахвоціць студэнтаў, знайсці валанцёраў, якія маглі б дапамагчы ў збудаванні і развешванні скрынь. На той момант складана было знайсці тыя чулыя сэрцы, якія маглі б дапамагчы. Але пасля арніталагічнай сустрэчы “У пошуках птушыных адказаў” адразу ж атрымалася заахвоціць спачатку каля 30 чалавек, а потым, пасля публікацыі артыкула ў студэнцкай газеце, яшчэ амаль 20.
 Пасля таго, як знайшліся людзі, знайшліся і сродкі для рэалізацыі праекту. Усе неабходныя будаўнічыя матэрыялы былі закупленыя і распачалося ў цёплыя веснавыя дзянёчкі актыўнае будаванне штучных гняздоўяў для птушкі года ў двары дома аднаго актыўнага валанцёра.
 

Як гняздоўі для сокала былі пабудаваныя, прыйшоў час развесіць кожнае з іх. І як толькі намі былі абраныя неабходныя месцы для ўсталёўкі, драўляныя скрыні паехалі кожная на сваё месца, каб служыць птушкам і людзям.
Не толькі на шматпавярховікі развешваліся гняздоўі. Былі і такія скрыні, якія ўладкавалі на дрэвах.
Яшчэ адным цікавым месцам, дзе былі ўсталяваныя скрыні для сокала, з’яўляецца ААТ “Баранавіцкі камбінат хлебапрадуктаў”. Недалёка ад таго месца ўжо гняздуецца пара пустальгі. Птушкі лятаюць на тэрыторыю камбіната за ежай.
Так, паступова развешаныя былі ўсе 20 скрынь. У гэтым годзе ніводная з іх не была заселеная птушкай. Запозна скончыўся працэс развешвання. Затое, маем надзею, што ў наступным годзе сокал-пустальга не абміне такія шыкоўныя збудаванні, абавязкова заселіцца там і выведзе сваіх птушанят.
 

 На гэтым наша невялікае падарожжа ў краіну Вясны, Лета, і Сокала-пустальгі скончана. Прыемных успамінаў і чакаю вашых каментараў.
Юля Траццяк.