КАМЕНТАРЫ

Больш каментароў →

CLUB200

АПОШНІЯ ФОТАЗДЫМКІ

Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Паляваньне на качак

Дакументацыйны здымак.

Вось такі нечаканы краявід з птушкамі атрымалася сфатаграфаваць пад час нашай апошняй выправы на біялагічныя сажалкі ВА ГроднаАзот, дзе арлан-белахвост (Haliaeetus albicilla) некалькі разоў атакаваў сотні качак розных відаў, якія плавалі на апошняй сажалцы з самай цёплай вадой, да таго ж яе берагі  зусім без расліннасьці і птушкам не было куды хавацца: або адлятаць, або ныраць пад час атак (як гэта і рабілі каля 50 гагалей).

Незвычайна "падмаляваны" чорным край хваста арлана паказвае, што гэта птушка амаль пераліняла ў апошняе, дарослае пяро і пазначаецца як subad.

05-03-2013, Гарадзеншчына

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

 

 

 

 

Каментары

AV - 07.03.2013 - 18:09

 згодзен с папярэднімі коментамі, што здымак добры, не проста дакументацыйны.

Гэта не апошняе пяро.

На эстонским сайце даны фотаграфіі арланаў рознага ўзросту да 9 гадоў уключна. Дарэчы яны сфатаграфавалі с кольцами птушак 25 і 27 гадовага ўзросту!

Harrier - 07.03.2013 - 19:13

Дзякуй за добрыя словы!

Падправіў і ўнізу размяшчаю менш удачныя здымкі з гэтага ж паляваньня. Зроблены ўсе здалёк, таму дакументацыйныя.

Дарэчы, атакі раптам скончыліся і арлан прапаў недзе збоку ад сажалак - мы думалі, што ён некага злапаў. Але хутчэй за ўсё не, бо праз нейкі час у небе бліжэй да дарогі ўбачылі каля 10 шэрых чапляў, якія чамусьці ўздымаліся ўсё вышэй і вышэй. Сярод іх і "знайшоўся" наш арлан - яны баяліся яго атакі у паветры і падымаліся вышэй, каб не даць яму атакаваць зьверху. У чапляў усё атрымалася, ў арлан - не. Хвіліны праз 3 ён кінуў чапліную кампанію і адляцеў у бок Нёмана.

Дарэчы, Яўген у х100 трубу разгледзеў на яго назе металічнае некаляровае кальцо. Вось што з ім атрымалася на фотках: