На супрацьлеглых берагах Нёману: 14-01-2011

Ад -3 да 0 градусаў. Бліжэй да абеду – вецер.
У пятніцу, 14 студзеня, мне пашанцавала: да абеду атрымалася наведаць два самых цікавых месца для зімуючых вадаплаўных навокал Горадні. Адбылася гэтая паездка дзякуючы Віталію Гуменнаму і яго праграме “Ў аб’ектыве натураліста” – разам з аператарам Андрэем мы ўтраіх правялі не толькі ўлікі, але і зьнялі новы матэрыял для Гарадзенскага ТБ. Мой удзел у апошнім быў мінімальным, але спадзяюся, што не нулявым...

Такім чынам каля 8 гадзін раніцы мы былі ўжо ў Зарыцы каля фантанаў – месцы, знакамітым на розныя знаходкі ўнікальных зімуючых відаў дзякуючы Дзьмітрыю Якубовічу і яго назіраньням і здымкам.
Аднак нам не вельмі шанцавала: Нёман не быў замёрзлы, таму сотні качак без турботаў пераляталі па Нёмане, не прытрымліваючыся вады вакол фантанаў.
Перад ракой растуць вялікія кусты абляпіхі, на якіх карміліся каля 20, а потым нават каля 30 гілёў. Затоку з фантанамі пакінулі апошнія качкі, і мы з Віталем пайшлі ўдзоўж берагу, каб паглядзець ці ёсьць што цікавае далей. Вада не была высокай, на беразе мятровай стужкай цягнулася каля вады зялёная трава.І тут м з 10 я пачуў знаёмы летні голас – перавозчык (Actitis hypoleucos)! На жаль, убачыць яго так і не атрымалася – ён яшчэ раз пераляцеў за хмызьняк, пакуль мы яго абыходзілі, аднак голас зблытаць было немагчыма.
Усе віды, якія мы адзначылі:
Гіль -30
сарока-2
вялікая сініца – 5
лыска-1
чыркі sp. -10
сойка- 3
крыжанкі – каля 50
вялікія савукі – каля 10
перавозчык -1
чорная жаўна -1
вялікі дзяцел – 2
крускач-1
сівая сініца – 1
шэрая чапля- 1
дрозд-піскун-1

Віталь вырашыў не траціціь тут часу і мы пераехалі на другі бераг Нёмана – на сажалкі Азоту ля в.Беражаны.
тут птушак было нашмат больш. Першыя, ‘хто нас сустрэў пад час прыезду на бусе – рухлівая групка сініц-апалоўнікаў з прыкладна 10 птушак. Добра сфоціць я іх не пасьпеў – яны пералаяцелі ў бок сажалак, куды вырушылі і мы. Амаль усе сажалкі былі без вадаплаўных – акрамя адзінкавых качак і лебедзяў-шыпуноў, якія актыўна пераляталі з адной сажалкі на другія.
Прыемны сюрпрыз чакаў нас на самым вялікім вадаёме:
там плавалі сотні вялікіх савукоў, потым пачалі злятацца сотні качак-крыжанак да тых, што там ужо былі. Але самае прыемнае было яшчэ далей, бліжэй да трысьнягу: 2 самца і 2 самкі савука-лутка! Адзін з гэтых прыгажуноў плыў хутка і мэтанакіравана па прамой, за ім заставаўся след на вадзе, а м у 10 за ім плыла самка. Шкада, што не атрымалася падыйсьці бліжэй, бо такой прыгажосьці я яшчэ не бачыў!
Сярод качак плаваў вялікі баклан, а потым з апошніх сажалак пачалі пералятаць на высокія сосны шэрыя чаплі: 8-15-20-34!
Дзьве качкі вылучаліся колерам і сілуэтам – яны хавалі голавы пад крыло, зрэдчас дастаючы іх – вакол дзюбы добра было бачна белая стужка. Другая паказвала галаву не вельмі добра, аданк таксама магла быць нырком-плёсаўкай.
Набліжаўся час абеду – нам трэба было вяртацца. Аднак у нас засталіся здымкі і добрыя ўражаньні:
Поўны сьпіс адзначаных птушак:
Сініцы-апалоўнікі – 10
лебедзь-шыпун – усе дарослыя – 7
вялікі савук – не менш 120 (дакладна падлічаных), насамрэч нашмат больш
савук-луток (Mergus albellus) – 2 самца + 2 самкі
нырок-плёсаўка (Aythya marila) 1 (2?)
вялікі баклан (Ph. carbo) -1
качка-крыжанка – не менш 500
шэрыя чаплі (Ardea cinerea) – 34