Пасля таго, як у самым пачатку лютага гілі (Pyrrhula pyrrhula) "знайшлі" невялікі пенсільванскі ясень на набярэжнай Нёмана, я штодня хадзіў да яго здымаць іх - як на работу) Пачатак гісторыі ТУТ, працяг ТУТ.
Пір на дрэве працягваўся каля тыдня і за гэты час надвор'е змянілася ад адлігі да снегападаў і марозаў. Але так ці інакш птушкі харчаваліся насеннем амаль увесь светлы час, прапускаючы стручок з краю да сярэдзіны з дапамогай языка і паступова вылушчваючы менавіта тую частку, само семечка, якую з'ядаць мела сэнс. Самкі спраўляліся з гэтым не горш за самцоў і ніякіх сутычак за ежу я не назіраў.
Некаторае, ужо адарванае насенне, яны адразу чамусці скідвалі ўніз, і як аказалася пазней, яно зусім не прапала. Бо не было пустым ці сапсаваным, як я падумаў адразу.
Пачатак лютага 2021 года, Гродна
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
__________________________
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ