Пашанцавала

Пасля пачатку сапраўднай, марознай зімы, на Нёмане яўна стала нашмат больш птушак, чым было да гэтага. І каб разглядзець іх па-максімуму, я ўзяў з сабой трубу.  Падыйшоў да вусця Гараднічанкі, якое часткова замёрзла і спачатку паглядзеў праз яе на вялікіх бакланаў (Phalocrocorax carbo), якія адпачывалі на выступе льдзіны на тым беразе Нёмана за рачным партом, а потым апускаў яе ўсё ніжэй і глядзеў на бакланаў, якія рыбачылі параўнальна надалёка, адразу за наплывам льда ў вусці рэчкі. 

І калі потым апусціў трубу яшчэ ніжэй і стаў глядзець яшчэ бліжэй, са здзіўленнем убачыў зімародка (Alcedo atthis), які сядзеў на краю старога вядра, якое нехта выкінуў у рэчку. Я адразу схапіў фотакамеру, уключыў і стаў наводзіць на птушку. Але яна не дачакалася кадру і хаця я націснуў на спуск, як мне падалося ў адпаведны момант, насамрэч зімародак долі секунды перад гэтым зляцеў з дзіўнай прысады, пад вострым вуглом увайшоў у ваду і ўзляцеў з даволі вялікай рыбкай. А мне ў кадр трапіла толькі палова кругоў на вадзе ад месца, дзе ён нырнуў...

Аднак засумаваць я не паспеў, таму што птушка з рыбкай паляцела ў мой бок і села на заломаны трыснёг зусім недалёка ад мяне і амаль насупраць! I тут я ўжо здолеў зрабіць удачліваму рыбаку адзін рэзкі здымак, пасля чаго ён адляцеў са здабычай.

20-02-2025, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі