Вясковыя ластаўкі і позні вывадак

Зразумела, што ў птушак (таксама) бывае па-рознаму. І калі ў большасці вясковых ластавак (Hirundo rustica) вывадкі даўно выляцелі і як мінімум некаторыя з іх вырашылі пайсці на другі заход, у некаторых, больш позніх, птушаняты толькі пачалі жыццё па-за родным гняздом.

Пачуць настойлівыя і галодныя крыкі гэтай моладзі ластавак з зараснікаў ясенелістнага клёна было нецяжка, да таго ж іх месцазнаходжання выдавалі белыя плямкі памёта на плітцы. Але варта прызнаць, што месца было зручнае - адкрытае толькі з аднаго боку і таму бяспечнае.

Птушанят было толькі трое - але для позніх вывадкаў, у якіх звычайна птушанят менш, гэта можа і не так дзіўна. Спачатку яны сядзелі шчыльна адно да аднаго, але з адной асаблівасцю. Адно з іх ад хітрасці, ці хутчэй наадварот, сядзела галавой у супрацьлеглы бок. Калі прыляталі дарослыя з ежай ці без, усе малыя крычалі, прыцягваючы да сябе як мага больш увагі бацькоў. Крычала і гэтае малое, але, зразумела, у свой бок, а яго хвост перашкаджаў двум іншым, бо выцягнуты як раз знаходзіўся каля іх галоваў)

Зразумела, што такое размяшчэне птушанят не магло працягвацца ўвесь час - адно з 'правільных' пераляцела, а праз некалькі спробаў дапрасіцца ежу побач з 'няправільным', пераляцела і другое. 

Усяму трэба вучыцца - нават правільна прасіць есці)

27-07-2021, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі