Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Як шчыгелы любяць дзьмухаўцы

шчыгел

Дакументацыйныя здымкі і відэа

Як толькі паспела насенне ў першых дзьмухаўцах, у горадзе стала выразна больш чорнагаловых шчыгелаў (C. carduelis). Для таго, каб зразумець гэта, зусім не абавязкова нават іх бачыць - шчыгелы адны з нямногіх нашых птушак, якія вельмі характэрна і ахвотна пасвістваюць у палёце ці калі сядзяць на дрэвах ці кустах. 

У адрозненне ад іншых відаў насеннеядных, якія амаль заўсёды прылятаюць есці дзьмухаўцовае насенне ў парах, шчыгелы могуць прылятаць 'на абед' і большымі групамі, нават па некалькі асобін. І што ўжо мала характэрна для іншых відаў, могуць і ганяць адзін аднаго на дзьмухаўцах. А ў адным з найлепшых дзьмухаўцовых месцаў на беразе ракі я сёлета бачыў і пастаянныя сутычкі з удзелам не менш 5-6 шчыгелаў. Праўда, заканчваліся яны вельмі хутка - усё ж спелых парашуцікаў там было столькі, што побач са шчыгеламі і ў адрозненне ад апошніх спакойна, там харчаваліся яшчэ 4 віды птушак.

Не вельмі патрабуюць шчыгелы каб есці насенне дзьмухаўцоў і адкрытыя месцы - на верхніх здымках бачна, што калі насенне было знойзена нават сярод параўнальна высокай расліннасці, шчыгелы ахвотна будуць есці і яго, час ад часу высоўваючы галаву каб спраўдзіць што робіцца навокал. Часам здаецца, што шчыгелы як раз выбіраюць дзьмухаўцы побач з кустамі і дрэвамі - у выпадку небяспекі на іх галінах лягчэй перачакаць і потым хутка вярнуцца да спажывання 'парашуцікаў'.

Ну а каб пазнаць наколькі актыўна і як даўно той ці іншы шчыгел харчаваўся на дзьмухаўцах, не трэба нават сачыць за ім што і дзе ён есць, бо ўсю гэтую інфармацыю выдае колер яго дзюбы. Звычайна белаватая, ад соку дзьмухаўцоў яна чарнее і птушкі не заўсёды маюць час і жаданне яе цалкам ачышчаць. Таму яна хаця б часткова бела-чорная ці чорна-белая ў тых са шчыгелаў, хто сапраўды любіць дзьмухаўцы.

03 і 04.05.2023, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі