Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:dz.vincheuski@gmail.com па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: dz.vincheuski@gmail.com

Вялікі голуб і жалуды з дуба

вялікі голуб

Пасля таго, як я паназіраў за двума вялікімі галубамі (Columba palumbus), якія даволі спраўна елі зялёныя часткі расліннасці, а жалуды ад недалёкіх дубоў калі і падымалі, то толькі каб потым іх кінуць, убачыць маладую птушку непасрэдна на дубе для мяне было адкрыццём. Здавалася, што галубоў жалуды пакуль што не цікавілі. Я ў мінулыя сезоны бачыў, як гэтыя птушкі прыляталі і перш, чым сесьці пад дубамі і з'есці жалудоў, яны сядалі ў кроны дрэваў і агледжваліся - ці не чакае дзе побач небяспека?

Але ў гэты раз атрымалася паназіраць нешта новае - малады голуб і не думаў сядаць пад дубы і выбіраць ежу там, таму што нашмат больш жалудоў яшчэ віселі на галінах і ён хутка абрываў адзін за адным непасрэдна на дрэве і гэтак жа хутка праглынаў іх:

 

Канешне, не ўсе жалуды абарваныя птушкай жалуды былі з'едзены - некаторыя ці то не атрымалася ўтрымаць у дзюбе, ці то яны нечым не спадабаліся галубу і ўпалі пад дрэва. Але мінімум некалькі было з'едзена і птушка з дуба пераляцела некалькі метраў і села на бліжэйшую ліпу, дзе яе было таксама цяжка заўважыць (гл. апошнія здымкі).

Зразумела, што на зямлі, пад дубамі, выбар жалудоў быў бы нават большы, але хутчэй за ўсё голуб рваў іх на дрэве па прычыне яўна большай бяспекі. І толькі праз 10 дзён я тую рэальную небяспеку ўбачыў. Але гэта ўжо іншая гісторыя.

Гродна, 22-09-2025

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі