Нашы назіранні

EuroBirdWatch-2012 пад Горадняй, нядзеля: Сьвіслач - амфібіі і птушкі

Вялікай кампаніяй з 22 асобаў рознага ўзросту - ад 3 да 70 год, мы, як і планавалася, здзейсьнілі міні-экспедыцыю на новае вадасховішча каля в.Сьвіслач.

Надвор'е было сухім, але ветраным.

Перад пачаткам назіраньняў. Здымак А.В.Рыжай

Але гэта не перашкодзіла нам убачыць міграцыю параўнальна вялікай колькасці вялікіх бакланаў, соек, вялікіх галубоў і ў меншай ступені палявых жаўрукоў, драздоў і гусей.

Ляцяць вялікія бакланы.

У параўнаньні з нашымі мінулымі назіраннямі, амаль не засталося вясковых ластавак, параўнальна няшмат стала чаек-рыбачак, а вось лебедзяў-клікуноў і шыпуноў значна паболела. Праляцела толькі адна група кнігавак.

EuroBirdWatch-2012 у Горадні. Субота - птушкі і дождж

 Пагода абяцала трымацца і пасьля абеду, таму мы падрыхтаваліся да Панэўрапейскіх восеньскіх назіраньняў птушак па поўнай праграме: прыгожыя студэнткі-заолагі з 5 курса накіроўвалі на нашу пляцоўку ў парку імя Ж-Э.Жылібера ўсіх шпацыруючых. А  на пляцоўцы іх ужо чакалі трубы, біноклі, фотавыстава. Ну і птушкі, канешне!

Хаця відаў было небагата, аднак парадавалі не толькі надзвычай прыгожыя і яркія праз трубы качкі-крыжанкі, але і шматлікія і галасістыя шпакі,і вялікая групка палявых вераб'ёў, якіяі амаль незаўважна капашыліся ў пошуках корму сярод рознакаляровых восеньскіх лістоў.

Як заўсёды, адразу ці праз нейкі час паглядзець на нашых агульных птушак пагаджаліся і падлеткі, і сем'і з дзеткамі, і бабулі з унукамі.

Ласточки vs щурки: Что бы это значило?

 Небольшая колония золотистых щурок, впервые гнездования которой в этом году было подтверждено на территории Гродненской области, успешно вывела потомство в трех норах в колонии ласточек-береговушек. И ласточки и щурки мирно сосуществовали друг с другом. 

В конце июля молодые щурки вылетели из нор и объединились с родителями.

В солнечный день 31 июля я любовался за необычайно красивыми полетами на довольно большой высоте этих птиц и вдруг заметил, что деревенские ласточки почему-то несколько раз то ли нападали, то ли таким образом общались с этими необычайными красавицами.

На этот вопрос я ответ не знаю!
 

Нёман у Свіслачы: новая пойма, новыя ўражаньні

У мінулую сераду мы ўтрох: Андрэй Храмогін, Сяргей Саковіч і я выбраліся праверыць міграцыю на новым вадасховішчы, якое ўтварылася пасьля пабудовы т.зв. Гродзенскай ГЭС. Забягаючы магчыма нават на некалькі гадоў наперад, хачу сказаць, што гэта напэўна адзіны добры для птушак і іншых дзікіх істотаў вынік гэтай будоўлі.

Ранейшыя здымкі для параўнаньня з тых жа мясьцінаў можна паглядзець тут:

Наша Сьвіслач

Дык вось, у сераду мы вырашылі прайсьці ўздоўж насыпанай углыб пашыранай поймы дамбы, дарэчы, адной з некалькіх. На самым пачатку мы былі прыемна ўражаныя пастаянным пралётам кнігавак, якія то ляцелі над вадой непасрэдна ў заходнім кірунку, то прыпыняліся на нейкі час на берагах-палетках. Групы кулікоў былі розныя – ад некалькіх да прыкладна 150 птушак, аднак ляцелі яны даволі рэгулярна праз усе 4,5 гадзіны нашага знаходжаньня там.

Гарадзенская белая варона

       Ідучы сёння ля замкавай гары на беразе Нёмана выпадкова заўважыў вельмі светлую шэрую варону. Птушка ляцела, нешта трымаючы ў дзюбе. Але хутка выраніла здабычу і падняць не змагла, бо перашкаджалі яе ж сародзічы, якія да яе далучыліся. Так птушак стала тры. Яны хадзілі разам, шукалі спажыву. Потым светлая варона аддзялілася і пераляцела на бераг ракі. Пасядзеўшы некаторы час на прыбярэжным камяні, яна ўзнялася і адляцела ў бок Каложскага парку. Мне ўдалося зрабіць некалькі здымкаў, праўда здалёк, але на іх выразна бачна розніца ў афарбоўцы птушак. Магчыма гэта была проста вельмі светлая морфа, а можа і альбінізм... Можаце параўнаць на павялічаным першым здымку. Дарэчы для мяне гэта ўжо другі выпадак падобнай сустрэчы ў Горадні за апошнія 2 гады.

Техника дела. СНИМАЕМ БЮДЖЕТНОЕ МАКРО. Часть 2

 Во второй части обзора пытаемся снять макро на ультразум. Те, кто пробовал фотографировать насекомых фотоаппаратами такого типа, уже поняли, что без дополнительного оборудования запечатлеть что-то более мелкое, чем бабочка или муха, весьма проблематично. Но ведь как-то снимают...  глаза у мухи, или лапки у тли? Чтоб получить достойное качество, увы, нужны качественные макрообъективы и зеркальные фотокамеры. Но кое что можно изобразить и с малобюджетной техникой.

Техника дела. СНИМАЕМ БЮДЖЕТНОЕ МАКРО. Часть 1

  Решил я продолжить свои обзоры, и на этот раз поделиться опытом съёмки мелких объектов в крупном масштабе. То есть снимать мы будем жучков-паучков, и при этом постараемся не разориться. Ведь настоящие макрообъективы отнюдь не дешёвые. Сразу оговорюсь, что речь пойдёт именно о "настоящем" макро - когда масштаб изображения на сенсоре (или плёнке) 1:1 или ещё крупнее. Что для этого необходимо?

  Во-первых, это сам фотоаппарат. Поскольку посетители этого сайта снимают не только на зеркальные камеры, но и на цифромыльницы, то будут рассмотрены два варианта макросъёмки - на зеркальную фотокамеру и на компактный ультразум.

  Второе, что нам понадобится для наших опытов - это некая оптическая система, позволяющая получить необходимые масштабы. И в случае с зеркальной камерой, и при съёмке ультразумом (или любой другой компактной камерой) мы воспользуемся одним и тем же "агрегатом" - старым советским объективом "Гелиос-44-2".

  Итак, вариант №1.  Или...

                                          ЧАСТЬ ПЕРВАЯ.

Варона і жук

Некаторыя свае цікавыя сустрэчы-назіраньні я апісваў тут раней.

Але час ад часу з'яўляюцца зусім нечаканыя, новыя.

У сераду, прыкладна ў 19.00 я стаў сьведкам незвычайнай пагоні.

Пачало змяркацца, вароны-каўкі-гракі невялікімі і вялікімі групамі ляцелі праз цэнтр Горадні на начлег (у т.зв. новы парк?). Калі я падыйшоў да Савецкай плошчы, заўважыў двух шэрых варон, якія ляцелі на вышыні каля 10 м. Раптам перад адной з іх метрах у 1,5 я ўбачыў жука. Жук быў хутчэй памерам з бранзоўку, чым з нехрушча. Варона пагналася за ім, а жук змяніў свой палёт так, што варона была вымушана ляцець за ім то ніжэй, то вышэй, то троху ў адзін, то ў другі бок. Увесь час захоўвалася дыстанцыя каля 1 м паміж імі. Працягвалася пагоня літаральна секунды, і жук, і птушка скрыліся ад мяне над выступаючай доўгай травяной "клумбай" у цэнтры плошчы і заканчэння яе я не ўбачыў. Але даволі хутка варона вярнулася прыкладна ў тое ж месца, адкуль пераследаваньне пачалося.

Ці была гэта апошняя спроба вячэры, ці гульня птушкі сказаць цяжка. Як і тое,ці атрымалася вароне схапіць жука.

Краснозобый конёк?

 За сутки до съёмки большой выпи и пастушка. когда готовил прогалину в прибрежных зарослях, сфотографировал конька. Я его определил как краснозобого (взрослого в осеннем наряде) - Anthus cervinus. Если ошибся - поправьте, буду признателен.

 Биотоп - небольшой мелководный водоёмчик среди чистого поля (сельхозугодья). Птица была одна, присела на мой "рукотворный" островок на мелководье, у самого берега. Была молчалива, около минуты "порылась" клювом в охапке растительности и улетела. На всех снимках, естественно, одна и та же особь. Просто немного разное освещение под разными углами.

 У кого какие мнения? Действительно краснозобый?

Rallus 2012: 6.13 – филин, 17. 57 – сирийский дятел

     Наша команда сформирована была уже давно, с Семеном еще в августе проехали некоторые потенциальные места проведения соревнований. В четверг, 6 сентября три члена команды уже были в Кобрине, на пятницу наметили контрольные заезды в “злачные места”, в места, где мы смогли бы увидеть наибольшее количество видов птиц.