Паветраная бітва шэрых чапляў

Збоку ад мяне хрыплавата, гучна і праціўна - як заўсёды - прагучаў крык шэрай чаплі (Ardea cinerea) і я павярнуў голаву ў той бок.

Тры птушкі ляцелі бліжэй да другога берагу Нёману - у такой колькасці я іх у цэнтры гораду яшчэ не бачыў.

На працягу некалькіх наступных хвілін не толькі аказалася, што чапляў чатыры, але і што яны нешта адна адной хацелі даказаць. Што - засталося для мяне загадкай.

Насупраць вусця Гараднічанкі расце высокая таполя - яна вышынёй і памерамі добра вылучаецца сярод іншых дрэваў тут і менавіта яе выбіраюць час ад часу мясцовыя шэрыя чаплі каб адпачнуць ці схавацца ад мясцовых варон.

Звычайна чапля тут адна, але ў гэты раз выглядала на сур'ёзную спрэчку з прэтэнзіямі на парушэнне межаў прыватнай уласнасці. Чаплі ганялі адна адну з таполі і ў паветры побач нават развярнулася сур'ёзная бітва з выпадамі дзюбай!

Ніколі нічога падобнага я не бачыў!

Як і ўсе непастановачныя бойкі супернікаў з прыкладна раўнымі сіламі, актыўная фаза бойкі-бітвы працягвалася нядоўга і прынамсі мне збоку засталося не зразумела, хто ў ёй перамог.

Пагоні вакол таполі яшчэ працягваліся, але не такія відовішчныя. У рэшце рэшт там засталася адна чапля.

Нёман у Гродна, 22-10-2020

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

__________________________-