`Берагавыя` курапаткі

Дакументацыйныя здымкі

Зранку я йшоў па набярэжнай Нёмана там, дзе ніжэй ходніка яна некалі была завалена валунамі і даўно парасла маладымі вязамі і іншай раслінасцю. І раптам пачуў гучны, здрадніцкі для некага шорах сухіх апалых лістоў. Я павярнуў туды галаву і адразу ўбачыў даўно знаймую пару шэрых курапатак (Perdix perdix), пра якіх нядаўна падрабязна пісаў ТУТ.

Яны ўжо зразумелі, што я іх заўважыў і спачатку спрабавалі схавацца пад малады, кусцісты вяз, але хутка вырашылі, што лепш паціху адыходзіць бліжэй да вады. І адна за адной даволі хутка зніклі сярод негустой травяністай расліннасці на беразе, таксама, як і з'явіліся.

Шкада, што касцы з трымерамі скасілі амаль усё навокал і курапаткам прыходзіцца шукаць ежу і схованкі зусім каля вады - бо больш няма дзе. Спадзяюся, што і там яны змогуць дачакацца вясны для новай спробы размнажэння.

21-10-2021, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі