Шпакі, шаўкоўніца і мая батанічная адукацыя)

Дакументацыйныя здымкі

Не адразу пасля таго, як з'елі апошнюю чарэшню, але так ці іначай шпакі (Sturnus vulgaris) потым 'пераключыліся' на вішні. Зняць іх за гэтым заняткам не атрымалася, але калі я йшоў па свайму штодзённаму маршруту паралельна Нёману па яго высокаму берагу, пачуў шумныя 'разборкі' гэтых птушак на адным з дрэваў і прыпыніўся паглядзець на іх прычыну. 

Дрэва не было надта высокім (метраў 10-12) і тоўстым, але з некалькіх метраў на ім былі бачныя чырвоныя ягады, за якія, як я здагадаўся, і разгараліся час ад часу спрэчкі шпакоў. Ні форма кроны, ні лісце не былі вішнёвымі, аднак чырвоныя ягады на дрэве яўна карысталіся поспехам у шпакоў і я здзіўлена пачаў думаць: "Што жа гэта ядуць шпакі?" і выбіраць адпаведны ракурс каб зняць птушак і ягады. 

Першае з цяжкасцю, але атрымалася зрабіць, таму што шпакі даволі хутка перляталі паміж галінамі, часта прыкрытыя лісцем. А вось з ягадамі аказалася цяжэй - яны аказаліся ...трох колераў: чырвонага, светла-жоўтага і чорнага. Прычым ягад апошніх двух колераў было значна менш, чым чырвоных. І я ўсё яшчэ не мог вызначыць што ж гэта за дрэва. Але калі падыйшоў пад яго і бліжэй ўбачыў нераздаўленыя нагамі людзей чорныя ягады, якія валяліся на асфальце пад ім, здагадаўся, што гэта чорная шаўкоўніца (Morus nigra), хаця раней ніколі яе не бачыў...

Гродна, 30-06-2024

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі