Фільм пра прыроду Чарнобыльскай зоны перамог на самым прэстыжным кінафестывалі +video

З 1991 году ў штаце Вайомінг раз на два гады праводзіцца найвялікшы ў Свеце фестываль фільмаў, прысвечных дзікай прыродзе – гэта Jackson Hole Wildlife Film Festival. Сёлета там ў конкурснай праграме удзельнічаў фільм Radioactive Wolves (“Радыёактыўныя ваўкі”), зроблены ў беларускай Чарнобыльскай зоне міжнароднай кінакамандай, якую ад нашай краіны ачольваў знакаміты фотаанімаліст, рэжысёр і аператар дакументальных фільмаў пра прыроду, а таксама арнітолаг, кандыдат біялагічных навук Ігар Бышнёў.

І вось радасная навіна – 13 кастрычніка стала вядома, што Журы прызнала фільм “Радыёактыўныя ваўкі” пераможцам у адной з 12 намінацый - Best Wildlife Habitat Program! Гэтая ўзнагарода тым больш радуе, што ў конкурснай праграме ўдзельнічалі каля 500 (!) фільмаў!
Здымкі пра сённяшняе жыццё зоны і яе дзікіх насельнікаў праводзіла ў Беларусі аўстрыйская кінакампанія EPO Film па замове каналаў Österreichischer Rundfunk (ORF) (Аўстрыя),  Norddeutscher Rundfunk (NDR) (Германія) і канала Nature WNET New York Public Media (ЗША).
Прэмьерны паказ фільма-пераможцы шырокай публіцы адбудзецца 19 кастрычніка на канале Nature PBS. Гэтай восенню ён распачынае свой 30-ы сезон.


Невядома, калі фільм можна будзе паглядзець у Беларусі, але ўжо цяпер яго 40-секундную прома-версію можна глядзець тут:
 

Віншуем Ігара Бышнёва і яго беларускіх, нямецкіх, амерыканскіх і аўстрыйскіх калег з выдатным прызнаннем іх таленту на такім высокім узроўні! Зычым новых фільмаў аб беларускай прыродзе і новых перамог! 

Паводле www.jhfestival.org падрыхтаваў Дзьмітры Вінчэўскі для www.birdwatch.by
Здымак Ігара Бышнёва – Ані Храмогінай

 

Comments

Ананім (госць) - 18.10.2011 - 09:53

весь фильм можно посмотреть здесь: http://filmonline.org.ua/news/onlajn_dvdrip_radioaktivni_vovki_chornobilja_radioactive_wolves_2011_dokumentalnij/2011-06-08-4268 еще надо поправить, что фильм снимался в обоих частях Зоны, бел. и укр. АВ

Интересно, а если бы этот замечательный фильм не занял призовое место, когда бы Вы, ребята его посмотрели? Андрей Абрамчук давал ссылку на его просмотр в рассылке еще 21 июня. Я то сразу посмотрел и оценил, а остальные что, проигнорировали?!

Ну вось, паглядзеў гэты фільм. Сапраўды, прапанову Андрэя я праігнараваў і паглядзеў яго толькі цяпер - як фільм-пераможцу міжнароднага конкурсу.

Загрузка моцна тармазіла і цалкам на увесь фільм спатрэбілася каля 4 гадзін.

Уражаньні ад фільму дваякія. Прыемна было ўбачыць шмат знаёмых людзей у кадры, Прыпяць і розныя краявіды зоны з жывёламі і без, але дынамікі і дзеяньня фільму на 50 хвілін малавата. Цікавых кадраў, якія ўспамінаюцца пасьля прагляду таксама не шмат: воўкі, якія бягуць па дарозе-вадзе, воўкі на дахах хат узімку, чорны бусел на могілках і супольны хор В.Сідаровіча і ваўкоў.

На жаль, ёсьць і яўныя ляпы -  "генетычны аналіз памёту" ці тое, што пасля ледавіку зубры засталіся толькі на тэрыторыі Польшчы і Беларусі. Ніякага развіцьця не атрымлівае даследаваньне з GPS-ашыйнікамі - якія дадзеныя атрымалі дзякуючы ім?

Высновы ж напрыканцы ўвогуле для мяне, напрыклад, спрэчныя і дзіўныя - ваўкоў і колькасна і па шчыльнасьці прыкладна столькі, колькі ў Налібоцкай пушчы. Але ж у зоне павінна быць нашмат больш здабычы круглы год, менш непакояць людзі ды па-просту зусім не (ці менш?) іх адстрэльваюць. Чаму ж іх столькі ж?

Карацей, засталося пасьля прагляду больш пытаньняў, чым адказаў.

Будзем чакаць працягу?

ПС Мне фільмы, якіяі рабіў сам Ігар, падабаюцца нашмат больш. Нават той жа пра ваўкоў (Тропой волка) - яны нейкія больш цэльныя і шчымлівыя, ў іх ёсьць настрой і выбудаваны сюжэт, ёсьць напруга і чаканы або нечаканы фінал. Тут мне гэтага не хапае. Але можа для некага гэта перавага.