Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Маладыя шпакі. Гарадзкая гісторыя І.

Дакументацыйныя здымкі

Два дні таму, калі я праходзіў праз невялікі пералесак з лісцевых' дрэваў у горадзе, то ад нечаканасці нават прыпыніўся на хвілін 5: з усіх бакоў і з рознай вышыні крычалі шпакі (Sturnus vulgaris)!  Прычым так гучна і шчыльна, што сумневаў у тым, што ў іх выляцела моладзь, шмат моладзі, не засталося.

А ўчора зранку я праз шыбу ў кухні змог назіраць, як адзін з дарослых шпакоў хацеў накарміць невялікай скарынкай хлеба свайго отпрыска. Дарослы ведаў, што гэта - ежа, але як ні прапноўвываў і ні засоўвываў у рот маладому, той адмаўляўся яе праглынаць. Калі ж дарослы аддаляўся з ёй, то малады, вядома, перадумваў і даганяў, патрабуючы ежу. "Дык бяры!" - ізноў сунуў тую самую скарынку адзін з бацькоў, але гэта яўна было не тое, чаго чакаў малады)

У рэшце рэшт дарослы знік на секунды са скарынкай і прыляцеў за другой ужо пусты. Ці то з'еў сам, ці то гэта была ўжо іншая птушка.

28-05-2022, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

Другая гісторыя ТУТ

Каментары

Цікавыя ўзаемаадносіны (бацькі-дзеці) вы прымецілі. Інстынкт штурхае "маму": пакармі, а мозг не можа зразумець, чаму яму даюць, а ён не есць. А ў птушаня запраграмавана глынаць толькі "мясную" ежу - насякомых. Такія непаразуменні бывае і ў птушак.