Круцігалоўка: дзяцел-партызан і яе дупло

Я чакаў у пойме Гараднічанкі на вераб'іных птушак, калі нешта незнаёмае села на сухія, выцягнутыя гарызантальна галіны клёна перада мной. Калі я навёў фокус, то моцна здзівіўся - з поўнай дзюбай нейкіх лічынак я глядзеў на круцігалоўку (Jynx torquilla)!

Круцігалоўка - самы незвычайны наш від дзятлаў, бо адзіны пералётны і амаль адзіны, які сам не можа зрабіць сабе дупло. Ну і выглядае птушка яўна не як дзяцел. 

Аказалася, што я сіжу на шляху гэтых птушак паміж месцамі пошуку ежы для птушанят і дуплом.

І за наступныя прыкладна паўгадзіны я яшчэ двойчы назіраў і зняў круцігалоўку з ежай на розных прыгожых прысадах.  

Аднак убачыць месца, куды птушкі носяць ежу я нават і не марыў - навокал было столькі старых і высокіх дрэваў, што статыстычна мае шанцы заўважыць дупло амаль не адрозніваліся ад нуля.

Прыйшоў час вяртацца, але ў мяне была яшчэ адна справа - недзе вышэй па плыні рэчкі гняздуюць зімародкі і я заўважыў, што часам яны сядаюць на павароце Гараднічанкі і спусціўся да вады каб паставіць там сваю прысаду. І калі я ўжо зрабіў што планаваў, нешта знаёмае села на вялікую шпакоўню, якая 'вытыркалася' на краю сада-агарода недалёка ад дома за рэчкай.

І што б Вы думалі? Гэта была круцігалоўка!  Я зрабіў некалькі здымкаў здалёк і ўжо ведаў, каго буду здымаць у наступныя дні.

Гродна, 17-06-2021

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі