Рыбгас "Чырвоная Зорька"

    Сення праводзіў улікі на ставах рыбгаса "Чырвоная зорька" што ў Жыткавіцкім раёне.  2/3 ставаў не вельмі цікавыя, мабыць зза таго што іх спачатку патравілі раундапам, потым частку расліннасці выкасілі, а некаторыя пруды увогуле пабаранавалі. Акрмя таго яны да гэтай пары запоўнены толькі на палову . . . 

  Затое пацешыла Руднянская сістэма, там усяго 5 буйных прудоў, на дзьвух з якіх можна назіраць адразу больш за 10 чырвонакніжнікаў. Гэта і даволі звычайныя для рыбгасаў Чорны Бусел, Вялікая белая чапля, Вялікі бугай, Вусатая сініца, Арлан-белахвост, і такія досыць экзатычныя віды як Савук-луток (Mergellus albellus) і Марадунка(Xenus cinereus). Акрамя таго тут гняздуюцца вялікі грыцук, вялікі зуёк і Шызая чайка . . .

 Але здзівіла зусім не гэта. Маю ўвагу прыцягнула змешаная калёнія чайкі-рыбачкі і рачной крычкі, якая размесцілася на невялічкім тарфяным астраўку. Нават без бінокля было відаць што ў каленіі круціцца некалькі пар чорнашыяй коўры, а паколькі дзень таму на рыбгасе "Белае" я назіраў, у першыню для сябе Чырвонашыйную коўру, то чаму б ей не з'явіцца і тут??? Узяўшы ў рукі бінокль і як след прыгледзеўшыся да жыльцоў вострава я аж аслупянеў . . .

 на самым ускрайку плывуна сярод вялікіх і чорнашыйных коўр плавала і ЧЫРВОНАШЫЙНАЯ КОЎРА!!!

  Ні разу за ўсе жыцце не бачыўшы гэты від і тут за 2 дні аж 2 назірання, я быў трохі агаломшаны. Але калі на "Белым" птушка трымалася асобна у цэнтральнай часцы сажалкі без якіх небудзь прызнакаў гнездавання, то тут яна была сярод віруючай жыццем калёніі падобных ей птушак. Патэлефанаваўшы Дзянісу атрымаў наказ, без фотаздымкаў у Брэст табе дарогі няма . . .

 Нічога не засталося як апрануць рыбацкія чобаты і лезьці ў воду. Але зрабіўшы некалькі крокаў зразумеў што гэты востраў хоць і здаецца досыць даступным на самой справе не такі легкі для пакарэння. Вярнуўся ў машыну і апрануў рыбацкі касьцюм. Гэтым разам адышоўшы ад берага на 50 метраў і пераадолеўшы ўжо палову дыстанцыі пачуў як зямля пад нагамі зьнікла, а над галавою амаль самкнуліся хвалі. Ледзь высунуўшыся на бераг я вырашыў знайсці човен, дзякуй богу ен стаяў не так далека. Нарэшце падплываю да каленіі, думаў сысці на востраў, але ен аказаўся усяго толькі тарфяной сплавінай па якой і ля якой пешшу перасоўвацца не магчыма.Праплыўшы каленнію навокал я знайшоў гняздо чорнашыяй коўры у якім была пачатковая кладка. Той, каго я так хацеў пабачыць бліжэй, нідзе не было відаць.

 Вярнуўшыся на бераг я абыйшоў стаў і заўважыў чырвонашыйную коўру ўжо ў іншым месцы, не далека ад дамбы, там на вочы мне  таксама трапілася шэрашчокая коўра. Споўгадзіны я намагаўся наблізіцца да іх, але безпаспяхова, птушка кожнаго разу адплывала ад мяне. Нажаль але трапны здымак я так і не зрабіў. Але сумаваць няма абчым, дзе і калі яшчэ атрымаецца паназіраць усе чатыры віды коўр з адной кропкі . . . . 

 PS (Зараз я рыбгасе "Трэмля", па іншы бок дамбы у 100 метрах ад мяне гучна крычыць марадунка, побач з ей бегаюць маленькія птушаняты, заўтра калі будзе час і дазволіць надвор'е спробую яе зфатаграфаваць . . . )