Як толькі я выйшаў на набярэжную і вызірнуў за агароджу, то заўважыў качку-крыжанку (Anas platyrchynchos), якая паспешна плыла да берага і засыпанай снегам надводнай расліннасці. Амаль адразу стала зразумела - чаму. Бо невялікую рыбку, якая звісала у яе дзюбе, заўважыў не толькі я, але і адзін з бліжэйшых да яе качароў і яўна збіраўся ёй 'дапамагчы'.
Хаця самой рыбнай лоўлі і моманту ўдачы качкі я не бачыў, адбылося гэта зусім нядаўна і я спадзяваўся, што зараз паназіраю за тым наколькі хутка качка зможа праглынуць здабычу. Аднак даволі хутка аказалася, што ёй у гэтым перашкаджаюць не толькі іншыя качкі і качары крыжанак, якія амаль увесь час пераследавалі яе і на вадзе, і сярод расліннасці, але і ...сама рыбка. Не, яна не супраціўлялася, але яе памер быў такі, што праглынуць яе не атрымлівалася - рыбка аказалася зашырокай для дзюбы качкі і не пралазіла далей за сярэдзіну цела.
Як качка ні круціла і не пераварачвала здабычу, нічога не атрымлівалася. У рэшцн рэшт усё скончылася таксама нечакана, як і пачалося. Да здабыччыцы падляцела чайка-рагатуха (або клыгун) і выхапіла рыбку. Дзюба і горла чайкі аказаліся адпаведнага памеру і рыбка хутка знікла ўнутры чайкі.
Нёман у Гродна, 04-12-2023
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі.
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ