Вераб’іная птушка, якая лічылася адной з самых рэдкіх у Афрыцы і нават ва ўсім Свеце і якую бачылі менш 10 разоў пасля адкрыцця ў 1981 годзе, насамрэч не існуе. Да такой нечаканай высновы прыйшлі арнітолагі з універсітэту Aberdeen (Шатландыя).

Як шмат відаў птушак можна адзначыць у нашым зоагеаграфічных рэгіёне Заходняй Палеарктыкі за 24 гадзіны назіранняў? Упершыню рэкорд усталявала фінская каманда, якая 25 траўня 1998 г змагла адзначыць у Еўропе 190 відаў. Праз 6 гадоў, у 2004, рэкорд перайшоў да каманды гішпанцаў, якія на гонках за птушкамі, арганізаваных таварыствам SEO/BirdLife, зарэгістравалі дакладна 200 відаў. Яшчэ праз тры гады рэкорд быў папраўлены на падобных 24-гадзінных спаборніцтвах і таксама ў Гішпаніі і трымаўся з 217 відамі наступныя 10 год.

Дзякуючы новым даследаванням, мы ўсё больш даведваемся пра канкрэтныя механізмы, якія дапамагаюць звычайнай зязюлі (Cuculus canorus) (а магчыма і не толькі ёй) паспяхова быць гнездавым паразітам. Аказалася, што пасля адкладкі свайго яйка ў гняздо прыёмных бацькоў, самка зязюлі крычыць, імітуючы голас шуляка-карагольчыка (Accipiter nisus) і тым самым страшыць іх, каб мець час адляцець незаўважанай.

Многія віды птушак маюць уласную тэрыторыю, якую яны актыўна бароняць ад іншых. Таму тэарэтычна добрыя суседзі, якія прызнаюць межы, азначаюць менш працы па яе ўтрыманні і стрэсу яе ўладальнікам. Так і аказалася на практыцы – адныя суседзі аказаліся лепшымі за іншых. Тым больш раней было паказана, што птушкі могуць адрозніваць сваіх суседзяў ад іншых асобін.

Сірыйскі дзяцел (Dendrocopos syriacus) – самы сінантропны від сярод усіх еўрапейскіх дзятлаў і выглядае на тое, што ён актыўна карыстаецца з дзейнасці чалавека і створаных намі месцапражыванняў. З-за таго, што сірыйскі дзяцел – блізкі від з вялікім дзятлам (Dendrocopos major), магчымыя ўзаемадзеянні паміж імі павінны быць прадугледжаныя перад тым, як пачынаць даследаванні ў месцах іх сімпатрычнага (сумеснага) пражывання.

Сёння Дзянісу Кіцелю, арнітолагу і бёдуотчару, атрымалася зрабіць сабе і ўсім аматарам назіранняў птушак у Беларусі незвычайны падарунак – ён злавіў і акальцаваў новы для нашай краіны від – стрынатку-крошку (Emberiza pusilla). Цікава, што адбылося гэта амаль роўна праз 3 гады дзе ім жа ў тым самым месцы была злоўленая пячураўка-зарнічка, таксама тады новы для Беларусі від! Дарэчы, гэта ўжо чацьвёрты новы для краіны від птушак, зарэгістраваны Дзянісам – шчыра віншуем і жадаем новых адкрыццяў!

Як адбылася не зусім звычайная для нашай краіны рэгістрацыя гэтага пераважна тундравага віду вераб’іных, Дзяніс распавядае для нашага сайту:

Маніторынг птушыных папуляцый з’яўляецца важным элементам у іх ахове. Аднак для многіх відаў у гэтым існуюць важныя абмежаванні – гэта можа звязана з вялікімі фінансавымі расходамі або на гэта патрэбна шмат часу. Асабліва гэта тычыцца відаў, якія насяляюць цяжкадаступныя біятопы або тых, у якіх скрытны лад жыцця.

Прагрэс у робатызацыі і мініатурызацыі дронаў разам з параўнальна невысокімі коштамі, якія ўвесь час змяншаюцца, прывёў да таго, што у апошнія гады можна заўважыць усё большую цікавасць да іх навукоўцаў у экалагічных даследаваннях, у тым ліку і даследаваннях птушак.

Новае даследаванне кажа пра тое, што здольнасць сіпухаў (Tyto alba) ўспрымаць гукі з узростам не змяншаецца – у адрозненне ад многіх іншых жывёл.