"Гіль? Гіль"

Дакументацыйныя здымкі

Неяк увосень, пасля таго, як на выездзе пачуў у даліне Нёмана некалькі гілёў (Pyrrhula pyrrhula), вырашыў праверыць ці прыляцелі яны ў тое месца, дзе я іх здымаў мінулай зімой у горадзе. Але там іх (яшчэ) не было, і на два месяцы я супакоіўся.

І вось у адзін з нешматлікіх сонечных у снежні дзён нешта падштурхнула мяне - правер тое месца зноў. І я праверыў.

Ёсць! Гілі былі, каля 20 птушак. Цікава, што не баяліся часам застацца зусім без кампаніі, ці у невялікім таварыстве. Актыўна пераклікаліся і пераляталі с высокіх дрэваў на нізкія. Толькі харчаваліся не крылаткамі клёнаў - якія мінулай зімой былі амаль асноўнай ежай да вясны, а выключна пупышкамі розных відаў дрэваў - гэта добра бачна і на здымках.

У першую сустрэчу гілі былі задалёка. У другую было зацёмна. І толькі ўчора, хаця святла было і малавата для здымак, падпусцілі на добрую адлегласць.

Раней я не задумваўся, адкуль паходзіць беларуская (і польская) назва гэтых птушак. І толькі цяпер зразумеў, што яна гукападражальная! Птушкі пастаянна пытаюць сабе і папярэджваюць іншых: "Гіль? Гіль. Гіль? Гіль."

Да новых сустрэч у новым годзе, гілі!

30-12-2020, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

__________________________-

Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.