КАМЕНТАРЫ

Больш каментароў →

CLUB200

АПОШНІЯ ФОТАЗДЫМКІ

Сокал-Пустальга on-line 2020: Брэст, Беларусь

1

1 2 3 4 5 6
17.04.2020 19.04.2020 21.04.2020 23.04.2020 25.04.2020 27.04.2020

 

1 1 ​​​​1 1 1 1
20.05.2020 21.05.2020  21.05.2020 22.05.2020 23.05.2020 25.05.2020

1 2 3 4 5 6
6.04.2020 8.04.2020 10.04.2020 12.04.2020 14.04.2020 16.04.2020

 

1 1 1 1 1 1
9.05.2020 10.05.2020 10.05.2020 10.05.2020    12.05.2020 13.05.2020

 

Comments

solange - 24.05.2020 - 13:29

Спасибо за объяснение, а то подключившись позже начала сцены,невозможно было понять,отчего птенец так головой трясёт...думаешь про плохое сразу..((

ZNR - 24.05.2020 - 16:42

Продолжение этой сцены было в 14:11, когда наконец то объявилась самка и то с пустыми руками. Сразу попыталась скормить птенцам все ту же замученную, непроглоченную полевку из гнезда, но на половине пути шустрейший из сиблингов выхватил у мамаши оставшуюся часть тушки и снова попытался заглотить целиком. А потом были не самые приятные кадры, с почившим вчера пятым младшим.

Похоже что сегодня вся семья на голодном пайке, что видимо связано с продолжительным дождем, во время которого пищевые объекты птиц малоактивны и сидят по норам.

Harrier - 24.05.2020 - 17:02

Так, у дождж паляваць нашмат  цяжэй - гэта добра бачна па значна меншай колькасці прыносаў здабычы на гняздо.

Хутчэй за ўсё пад час дажджу расліннасць ад кропляў шавеліцца падобна як і ад руху грызуноў у ёй, таму і злавіць некага вельмі складана. А яшчаркі ў халоднае надвор'е як раз неактыўныя і іх таксама не зловіш бо хаваюцца ў норках(

Harrier - 23.05.2020 - 22:18

Прырода - максімальна эфектыўная. Інакш яна не магла б існаваць. 

Натуральны адбор вядзе да захавання віду, а не кожнай асобіны віда. Для гэтага патрэбны адбор самых эфектыўных. І самыя маленькія, на жаль, аказаліся неэфектыўнымі ў той кантрэтнай сытуацыі, якая атрымалася.

Была б іншая - маглі б выжыць, для гэтага самка і адкладвала 6 яек і так ацэньвала тады сытуацыю.

Але яшчэ не так даўно людзі ў вёсках рабілі падобна - стараліся ражаць шмат дзетак каб хаця б некаторыя з іх выжылі і дапамаглі па гаспадарцы. 

09Алена - 23.05.2020 - 23:10

Да, конечно, я понимю, что в природе существуют законы, регулирующие  существование видов, но переживаешь за этих малышей.  

 

ZNR - 24.05.2020 - 01:27

А существует ли у нас в стране какой либо питомник или центр реабилитации диких животных, в том числе и хищных птиц? Может быть с подобных случаях можно вмешаться чтобы помочь, особенно краснокнижным восстановить численность. Как на это смотрит законодательство?

Harrier - 24.05.2020 - 09:42

Так, ёсць падобныя пітомнікі, хаця іх вельмі мала. І заканадаўства, у прынцыпе, дазваляе гэта зрабіць, ці, хутчэй абыйсці 'сябе' і 'дапамагчы'.

І нават пітомнік часам не патрэбны - ёсць датстаткова дасведчаныя людзі, якія могуць гэта зрабіць прыватным чынам.

Пытанне ў тым, наколькі мы маем права ўмешвацца ў прыроду, каб ёй дапамагаць.

Яно складанае і мае вельмі шмат нюансаў, але дасткова прынцыповае.

Мая асабістая пазіцыя: мы можам ўмешвацца ў прыроду толькі калі нешта яўна ідзе не так па нашай, чалавечай, віне. Напрыклад, атрымана траўма з-за сутыкнення з шыбай ці правадамі, з аўтамабілем, параніў коцік ці паляўнічы; птушаняты выпадаюць, бо сокалы выбралі замалую нішу - тады ўстаўляем у падобным месцы драўляную,большуюза гэтай адтулінай  гд і гд.

У падобных жа, прыродных, сытуацыях мы не ўмешваемся і толькі назіраем, стараючыся зразумець  што і як працуе ў прыродзе. І, па магчымасці, паказаць гэта іншым. Мы не можам і не павінны вырашаць прыродныя праблемы, мы павінны максімальна змяншаць праблемы, якія паўсталі і існуюць з-за нас і тут і цяпер, і у больш аддаленай у мінулае і будучыню перспектыве.

Дарэчы, бацькі пасля вылету птушанят з гнязда яшчэ прыкладна месяц вучаць птушанят паляваць - гэта даволі складаны працэс і ніхто не нараджаецца з усімі навыкамі. Таму мы можам іх карміць, але навучыць жыццю ў прыродзе не можам. І хаця выпадкі паспяховага выпуску ў прыроду і жыцця там такіх 'рэабілітаваных' птушанят вядомыя, але гэта менавіта рэабілітацыя, а не дапамога бацькам якія не спраўляюцца з пракормам патомства.

ZNR - 24.05.2020 - 12:39

Ваша позиция понятна и логична, с ней можно согласиться. С другой стороны пустельга в красную книгу по чьей вине (пусть и косвенно) все же попала... Благо вид не самый редкий и численность его может и медленно, но восстанавливается естественным образом, и острой нужды нам влезать нет. Возможно, случись такая история в гнезде сапсана, сделали бы исключение))

Harrier - 24.05.2020 - 13:37

Так, як я і напісаў,заўсёды ёсць розныя нюансы, якія могуць змяняць нашы адносіны і дзеянні да кожнага канкрэтнага выпадку.

З другога боку ўявіце, што мы выпускаем птушанят у прыроду з пітомніка і яны самі вучацца паляваць потым, і нават дажылі да размнажэння і стварылі пару. Але, хутчэй за ўсё, палююць горш, чыім цалкам прыродныя сокалы.І што мы б убачылі на такім гняздзе, колькі б птушанят яны змаглі б выкарміць калі нават гэтыя бацькі ў добры на палёвак год не могуць выкарміць усіх?

І з пустальгой дзіўная гісторыя. Сокалы, якія жылі ў 'сельскай мясцовасці' у гнёздах варон і сарок, працягваюць знікаць у нас. У чым праблема - ніхто не ведае. А на невялікім пад'ёме 'гарадзкія' птушкі, якія (хутчэй за ўсё) каланізавалі нашы гарады з Польшчы,і іх патомкі. Гэта, канешне, той жа від птушак, але ў іх іншыя патрабаванні да месцаў гнездавання. 

З сапсанамі (сакаламі-падарожнікамі) увогуле асобная гісторыя. Менавіта сакальнікі, якія навучыліся разводзіць іх у няволі, 50 гадоў таму пачалі праекты па выпуску гэтага віда ў ЗША і Еўропе, і такім чынам гэты сокал вярнуўся ў многія краіны пасля таго, як амаль знік ці знік цалкам з-за маштабнага прымянення ДДТ у сельскай гаспадарцы і з-за барацьбы з малярыяйнымі камарамі.

Пра гэта больш можна пачытаць тут:

Сокал-падарожнік зноў загняздуе ў Беларусі

У Польшчы праз 32 гады вандроўны сокал зноў загнездаваў у лесе

Сокал-падарожнік на максімуме колькасці ў Вялікабрытаніі

ZNR - 24.05.2020 - 17:03

Берут пример с нас - бегут из деревень в города, а назад уже тяжело)) А известны ли в наши дни сельские гнездовья пустельг на деревьях?

Позвольте еще пару вопросов: по пустельгам, ведется ли у нас какая то расширенная статистика, помимо учета гнездящихся пар; как то определяете одни и те же ли пары занимают известные "гнезда" или это их повзрослевшие птенцы или совершенно другие особи? Птенцы из наблюдаемых гнезд кольцуются? Уже вторую зиму подряд случайно встречал пустельг в городе и в разных местах, это был январь - февраль. Интересно было бы знать, это брестские соколы решили на зимовку остаться или же птицы с северных регионов откочевали к нам.

Harrier - 24.05.2020 - 18:08

Вашы пытанні - як і іншых гледачоў - вельмі глыбокія і на іх цікава адказваць. Таму задавайце любыя з таго, што незразумела па любых аспектах паводзін,размнажэння ці палявання пустальгі і іншых драпежных птушак. Будзем адказваць што ведаем ці пра што здагадваемся.

Спачатку пра кальцаванне. На сярэдзіну гэтага тыдня Аляксандр М. плануе кальцаваць птушанят на другім гняздзе. Таму, дзякуючы гэтаму, мы зможам больш даведацца пра іх далейшы лёс. Дзякуючы каляровым пластыкавым кольцам, якія бачныя здалёк у адрозненне ад металічных (але выкарыстоўваюць для кальцавання і металічнае - абавязкова, і пластыкавае - калі яны ёсць), птушку не абавязкова будзе злавіць каб прачытаць інфармацыю з кальца - дастаткова будзе сфатаграфаваць або прачытаць з дапамогай оптыкі.

Без калец ці іншых індывідуальных пазнак (зараз іх прыдумалі параўнальна шмат: ёсць пластыкавыя крыламеткі, ёсць геалакатары, ёсць спадарожнікавыя перадатчыкі і дата-лоджэры), мы не можам упэўнена сказаць якіх птушак мы бачым на тых самых гнездавых нішах. Таму ўсё, што я напішу ніжэй - толькі мае ўяўленні, ці спекуляцыі.

Звычайна месца гнездавання стараецца 'трымаць' самец і да яго далучаецца самка - тая ці іншая сказаць цяжка. Маладыя ж птушкі стараюцца рассяляцца, ад акальцованых птушанятамі у Гродна і Брэсце мы маем дадзеныя з Польшчы, Беларусі і нават Чэхіі. Таму - як і ў іншых відаў - напэўна ёсць птушкі, якія ляцяць гнездаваць далей ад месца, дзе яны вылупіліся і недалёка.

Хутчэй за ўсё у нас зімуюць мясцовыя птушкі, але каб сказаць дакладна,трэба іх пазначыць перадатчыкам ці дата-лоджэрам. Такія мініатурныя каштуюць вельмі дорага, а для геалакатара, якія важыць менш за 1 грам, каб спампаваць з яго дадзеныя, трэба птушку адлавіць - што часта цяжка зрабіць ці ўвогуле немагчыма калі яна гняздуе не там, дзе раней. Падобным чынам працуюць і дата-лоджэры - інфармацыя з іх счытваецца аўтаматычна толькі калі птушка з ім апынецца на адлегласці прыкладна ў 500 метраў ад спецыяльнай прылады, 'базы', але адно добра - што лавіць птушку больш не трэба.

Таму тут пытанняў нашмат болей, чым адказаў.

Пра 'сельскіх'' сакалоў магу сказаць толькі тое, што яны яшчэ ёсць, але яўна іх колькасць змяншаецца. 

 

 

Harrier - 23.05.2020 - 22:23

Дакладна цяжка сказаць. У многіх відаў драпежных птушак ролі паміж бацькамі так падзелены, што самец толькі прыносіць ежу на гняздо і аддае або самцы, або птушанятам і не здагадваецца, што іх трэба 'карміць'. Таму, калі самка па нейкіх прычынах прппадае, а птушаняты яшчэ самі не могуць фізічна разрываць здабычу, то гняздо можабыць завалена ежай, прынесенай самцом, а птушаняты памруць з голаду (

У гэтым жа выпадку ёсць падазрэнні, што ў гэтага самца ёсць другая самка, больш нізкага ранга, чым на гэтым гняздзе.

Калі ежы многа, самец забяспечвае абодвух, але найперш першую самку, альфу. Калі яе няма на гняздзе, ён нясе другой самцы, бэце.

Але гэта недакладна, хаця можна і так інтэпрэтаваць.

Harrier - 24.05.2020 - 14:10

'Бабнік' гэта больш да людзей, чым да птушак.)

Падрабязней пра сучасныя погляды на размнажэнне і розныя стратэгіі ў птушак пачытайце вось гэты вялікі артыкул:

Пра сэкс птушак і змены нашых уяўленняў пра гэты бок іх жыцця

Калі ж коратка, то стратэгія размнажэння, калі ў самца адначасова больш за адну самку, называецца 'полігінія'.

Бываюць - але нячаста, і былі адзначаныя раней дзякуючы нашым камерам і ў нашых сакалоў у Брэсце і адваротныя выпадкі. Гэта калі ў самкі адначасова больш за аднаго самца, гэта называецца 'поліандрыя'. 

Ну і ёсць іншая стратэгія, калі самец спрабуе  спрарыцца з як мага большай колькасцю самак, а самкі ў меру сваіх сілаў і неабходнасці таксама і ў адным гняздзе ў 5 птушанят будзе 2-3 бацькі. Такая стратэгія называецца 'проміскуітэт'. З нашых птушак яна як раз выкарыстоўваецца знакамітай вяртлявай чаротаўкай. Аднак там для самак усё вельмі складана - яны самі наседжваюць яйкі і выкармліваюць сябе і птушанят зусім без дапамогі самца.

 

Наталья - 23.05.2020 - 16:36

Плохая, плохая самка ( возмущена)

В прошлом году на первом гнезде самка очень аккуратно кормила ВСЕХ, пока были маленькие, и все выжили, и выросли.

А в этом гнезде и в прошлом году одного уморили и съели😭