На працягу чатырох гадоў у 2006-09 гг. група навукоўцаў праводзіла ў зоне адсялення людзей вакол былой Чарнобыльскай АЭС ўлікі насякомых, амфібій, рэптылій, птушак і звяроў. Вынікі гэтай працы яны апублікавалі на старонках часопіса Ecological Indicators.

Апошні дадатак да Спісу відаў Амерыканскага орніталагічнага звязу (American Ornithologist's Union Checklist) утрымлівае падвышэнні статусу для некаторых падвідаў і цікавыя змены назваў мясцовых птушак.
Зімовы валавока, які дагэтуль лічыўся падвідам еўразійскага валавокі, або крапіўніка (Troglodytes troglodytes), цяпер падзелены на два віды: усходні зімовы валавока Troglodytes heimalis і заходні ціхаакіянскі валавока T pacificus. Цікава, колькі часу цяпер пратрымаюцца са статусам падвідаў крапіўнікі на Брытанскіх астравах?

Ms. Edith Loosli, a Swiss lady who has been campaigning for years with her group 'Migratory Birds Conservation in Cyprus' against bird trappers in the southeast of Cyprus, is looking for one volunteer to assist her in locating illegally set out lime sticks and nets during the period 10 - 20 October 2010.

Адбылася першая стадыя перасялення адной з самых рэдкіх птушак на Зямлі - мангравага ўюрка (Camarhynchus heliobates). Глабальна пагражаемы від птушак, адзін з прадстаўнікоў знакамітай групы Дарвінавых уюркоў, на сённяшні дзень засяляе толькі 2 невялікіх кавалкі мангравых зараснікаў на востраве Ізабэла (Галапагоскі архіпелаг). Тут яго прыродная папуляцыя налічвае каля пяці птушак! Яшчэ некалькі ўюркоў гэтага віду адзначаны на востраве Фернардына. Агульная ж колькасць віду ацэньваецца прыкладна ў 100 асобін. Таму брытанская дзяржаўная арганізацыя Defra's Darwin Initiative вылучыла грант на перасяленне часткі ўюркоў у мангравыя зараснікі на іншых астравах, дзе птушкі маглі б таксама размнажацца, бо некалі ўжо жылі там.

Першыя вынікі “Ўлікаў прыроды на ўласным падворку” (Make Your Nature Count), якія штолета праводзяць сябры RSPB паказалі, што колькасць месцаў, у якіх на Брытанскіх астравах гняздуе гарадзкая ластаўка (Delichon urbica), з году ў год змяншаецца.  Падобныя ўлікі, якія праводзіліся ў 2002 і 2005 гадах далі іншыя вынікі: ластаўкі змяшчалі свае гнёзды на 6 і 7% правераных будынкаў адпаведна, тады як сёлета толькі на 5%.

Галодныя белыя мядзведзі ў вялікай колькасці з’ядаюць кладкі белашчокіх казарак (Branta leucopsis). Адбываецца так з-за таго, што падталыя арктычныя льды робяць у многіх месцах паляванне мядзведзяў на цюленяў немагчымым. Такія высновы зрабілі навукоўцы з Wildfowl & Wetlands Trust (WWT).

Чырвоная чапля (Ardea purpurea) ўпершыню паспяхова загнездавала на Брытанскіх астравах. Дарослых птушак часта можна было назіраць ў рэзерваце Dungeness у графстве Kent, які належыць RSPB.
Пад час усяго перыяду гнездавання таварыства забяспечыла кругласуткавыя дзяжурствы каб даць птушкам шанец выгадаваць птушанят. Цікава, што персанал рэзервату стварыў спецыяльную назіральную станцыю ‘Date With Nature’ на балоце Denge, дзе грамадзкасць магла назіраць за гістарычным выпадкам бяспечна для птушак.

Уважаемые коллеги!
Приглашаем Вас принять участие в Региональной научной зоологической конференции  «Итоги полевого сезона 2010», которая состоится 12 ДЕКАБРЯ 2010 г. на биологическом факультете УО «Брестский госуниверситет имени А.С. Пушкина».

Упершыню гнездаванне вялікага дзятла (Dendrocopus major) у Ірландзкай рэспубліцы было даказана ў 2009 годзе. Менавіта тады ў лясах у графстве Wicklow было знойдзена 7 гнездавых дуплаў гэтага віду. Усе яны былі паспяховымі.

Паводле агульнага меркавання многіх аўтарытэтных польскіх бёдуотчараў, гэты год надзвычай багаты на рэгістрацыі садовых чаротавак (Acrocephalus dumetorum). Найбольш праўдападобнай прычынай гэтага ёсць, напэўна, значна большая колькасць бёдуотчараў, якія ў начны час даследуюць адпаведныя для віду біятопы. Акрамя гэтага, ў суседніх з Польшчай з усходу краінах павялічыліся колькасць віду.

У Таджыкістане былі знойдзены гняздуючымі птушкі віду, які дагэтуль лічыцца самым малавядомым і загадкавым. Упершыню вялікадзюбая чаротаўка (Acrocephalus orinus) была апісаная як новы від па аднаму экземпляру, здабытаму ў 1867 годзе ў правінцыі Himachal Pradesh (Індыя). Аднак амаль адразу асобны відавы статус здабытай птушкі быў пастаўлены сучаснікамі пад сумнеў.

The environmental organization KuzeyDoga Society (www.kuzeydoga.org) has been monitoring and ringing birds at Aras and Kuyucuk Bird Ringing (Banding) stations in northeastern Turkey's Kars and Igdir provinces. We have so far recorded 322 bird species in the Kars region, over two-thirds of the country’s species, including most of eastern Turkey specialties. 171 bird species have been ringed and both numbers are still rising. A bird list is here: www.kuzeydoga.org/index.php/birdlist   

Адзін з самых звычайных відаў драпежных птушак – сокал-пустальга (Falco tinnunculus) – працягвае змяншаць сваю колькасць ў апошнія гады на Брытанскіх астравах. Такія лічбы, між іншага, прадставіў Брытанскі орніталагічны траст (British Trust for Ornithology (ВТО) у сваёй справаздачы пра ўлікі гняздуючых птушак у мінулым годзе: Breeding Bird Survey 2009.

Адлоў чорнагаловых шчыгелаў (Carduelis carduelis), некалі звычайная з’ява ў Віктарыянскія часы і нелегальная ў сучаснай Брытаніі, цяпер зноў павялічваецца ў маштабах. Ва усходнім Лондане паўночнаафрыканскія абшчыны асабліва часта ловяць гэтых птушак, каб трымаць у якасці спяваючых істот у клетках – як некалі рабілі ў Афрыцы.

Той, хто быў на Люблінскім Палессі ведае, што ў Польшчы няма лепшага месца для гнездавання барадатай кугакаўкі. Многія спадзяваліся на тое, што першыя совы загняздуюць у польскай частцы Белавескай пушчы, таму што недалёка ад нашай мяжы барадатая кугакаўка гняздуе ў беларускай частцы. Але польская частка пушчы не мае таго, што неабходна для гэтага віду – балот.
А балоты ёсць на Палессі, ў лясах Sobiborskich.  І менавіта тут у 2010 годзе ўпершыню загнездавала барадатая кугакаўка, якую многія гады чакалі польскія арнітолагі.