Моладзь выпрыгнула з гнёздаў у большасці нашых відаў вераб'іных - ну можа акрамя тых, якія прыляцелі у сярэдзіне мая ці нават пазней.
Тыя дарослыя, якія могуць і хочуць зрабіць другую спробу, ужо пазаймалі свае старыя гнездавыя тэрыторыі або спрабавалі іх змяніць - калі бачылі такую магчымасць.
Нехта яшчэ дакармлівае сваіх маладых, а некаторыя ўжо пачалі жыць самастойна. І сярод іх - еўрапейскія ўюркі (Serinus serinus).
Самае цікавае, што я толькі калі ўжо зняў гэтую моладзь зразумеў - і тое не адразу - хто гэта насамрэч. Бо хаця выбар быў не такі вялікі: маладыя канаплянкі, маладыя зелянушкі ці як раз маладыя еўрапейскія ўюркі, сумневы ў правільнасці вызначэння ўсё ж былі. І найперш яны былі звязаныя з тым, што ў маладых ўбркоў не было нічога жоўтага або зялёнага ў апярэнні - як адной з галоўных рысаў пазначана ў вызначальніку ў адрозненне ад дарослых самца і самкі. Але калі маладыя ўзляталі, на крылах у іх яўна 'успыхвала' шырокая зеленаватая палоска. Таму сумневы вярталіся. Вось так, першы раз у жыцці, я і ўбачыў маладых еўрапейскіх уюркоў)
Як і дарослыя птушкі, моладзь харчуецца насеннем розных травяністых раслін, прычым вучыцца выбіраць з яго тое, якое найлепш ім смакуе - доўга трымаае і смакуе языком у дзюбе. І час ад часу - як робяць усе вераб'іныя, якія харчуюцца на зямлі - паглядвае ў неба - менавіта адтуль можа прыляцець шуляк-карагольчык ці іншая драпежная птушка, таму праверыць небасклон не перашкодзіць.
Трымаюцца маладыя ўюркі і па-аднаму, і па 2-3 птушкі разам. Так лягчэй убачыць небяспеку і знайсці насенне адпаведнай спеласці. Але так, у кампаніі, яно і хутчэй заканчваецца. Бо пасля трымерных укосаў у гарадах знайсці нешта ў вялікай колькасці са спелым насеннем стала нашмат цяжэй.
10, 13 і 15-06-2020, Гродна
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ