Як і іншыя нашы крумкачовыя, або вранавыя птушкі (можа за выключэннем крумкача), сойкі (Garrulus glandarius) праніклі ў нашы гарады. У старых парках і нават невялікіх старых садах, па ускрайках пойм рэк і рэчак - паўсюль, дзе ёсць больш-менш старыя дрэвы, можна пачуць рэзкія крыкі соек, а калі пашанцуе - то і ўбачыць іх хвалісты палёт.
Не выключэнне і Гродна - горад над Нёманам.
Акрамя любімай ежы - жалудоў, у добрыя гады на якія сойкі робяць салідныя іх запасы - гл. СОЙКІ і іх ЖАЛУДЫ, хапае для гэтых усеядных птушак і іншай ежы. Калі не прыбіраць усё апалае лісце, то з задавальненнем дастаюць лічынам з розных галаў-нарастаў на лістах:
Хутка пачнецца сезон гнездавання, таму сойкі трымаюцца парамі, хаця і не зусім яшчэ на сваіх будучых участках гнездавання - пакуль іншыя пары не бароняць свае гнездавыя тэрыторыі, ежу , а можа і месца на гняздо, можна пашукаць і там. Падрабязней пра іх гнездаванне глядзіце тут: З жыцця соек: ад вылуплення да вылету
У залежнасці ад настрою, птушкі могуць падымаць ці апускаць пер'е на галаве, утвараючы ці складваючы смешны і не зусім пасуючы да іх выгляду, стракаты чуб.
02-2020, Гродна
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ