Амялушкі Цнянскага вадасховішча.

Бераг Цнянскага вадасховішча, Зялёны Луг, Мінск. 14 студзеня 2013, 17.08.

Сонца села, маладзік завіс у небе. Адчувалася, што пачынае брацца вечаровы мароз.

За сотню амялушак быццам не адчувалі холаду і пазьменна частаваліся дробнымі ягадамі адзічалага глогу, што расьце у метры пры сьшежцы ў зоне адпачынку. (Улетку тут знаходзіцца пляж.) Калі хтосьці зь пешаходаў на сьцежцы параўноўваўся з глогам, дык амялушкі заўчасна пакідалі ягаднае дрэва і далучаліся па плоймы на высокай бярозе. Потым новая чарада асядала на глог, ды надбірала апалыя ягады са сьнегу.

Там і пакінуў я рухавую плойму за вячэрай. Ня ведаю, дзе і як уладкуецца плойма наначкі. Гэтае месца не надта ўтульнае - бярозы месьцяцца на адкрытай пабярэжнай прасторы. Мо таму і прабіраў да касьцей ходал мяне і напарніка.

Варта дадаць, што як толькі лягла зіма дзьве плоймы (прыкладна 30 і 100 шт.) асядалі нанач на дрэвах па нізінах Ёдкаўскага вострава. Іх можна было разгледзяць зь левага боку ад дарогі на востраве, што вядзе да вадалазнай станцыі (МНЗ). Тут па нізінах - зацішна.