Польскі лебедзь-клікун адпачывае на Гарадзеншчыне

Дзякуючы сучасным метадам вывучэння міграцый птушак, мы можам даведацца пра іх усё больш цікавага. Самым распаўсюджаным – і самым танным - застаецца кальцаванне птушак металічнымі кольцамі, на якіх акрамя індывідуальнай камбінацыі літар і лічбаў, змяшчаецца таксама кароткі адрас цэнтру кальцавання. На жаль, інфармацыя на такім кальцы звычайна можа быць прачытана толькі калі птушка апынецца ў руках людзей (жывой ці мёртвай).

У апошнія гады ўсё часцей да такіх звычайных металічных кольцаў навукоўцамі выкарыстоўваюцца пластыкавыя каляровыя кольцы, нашыйныя кольцы ці крыламеткі. Дзякуючы іх большым памерам і разнастайным камбінацыям колераў паверхні і колераў сымбаляў на іх (звычайна індывідуальнага набору літар і лічбаў), ведаючы схемы кальцавання такімі прыладамі ў розных краінах і від птушак, можна толькі па дадзеных з гэтых пластыкавых прыстасаванняў да вывучэння міграцыі атрымаць дадзеныя пра пазначаную імі птушку.
Перавага такіх метадаў у тым, што дадзеныя з пластыку можна ўбачыць і прачытаць ці сфатаграфаваць здалёк, для гэтага не трэба абавязкова адлоўліваюць птушку.
Так атрымалася і з лебедзем-клікуном (Cygnus cygnus), які разам з некалькімі птушкамі свайго віду і больш чым 60 лебедзямі-шыпунамі (C.olor) ужо некалькі дзён адпачывае на нізінным балоце Грайна. Гэтае балота знаходзіцца ў Гродзенскім і Бераставіцкіх раёнах на Гарадзеншчыне і ўваходзіць у ТВП (тэрыторыю, важную для птушак) Гродзенская Свіслач. З пачатку 2000-х гадоў тут створаны арніталагічны заказнік мясцовага значэння для папуляцыі гняздуючай тут вяртлявай чаротаўкі (Acrocephalus paludicola).
Як аказалася, нізіннае балота дае прытулак і корм не толькі гэтай глабальна знікаючай вераб’інай птушцы, але і сотням качак, гусей, лебядзей, кулікоў і чаек пад час іх вясновай і восеньскай міграцыі, а таксама гнездавання.
Упершыню лебедзь-клікун з жоўтым нашыйнікам быў заўважаны і сфатаграфаваны намі 6 красавіка. Некалькі апошніх дзён ён застаецца на балоце разам з 8-10 іншымі клікунамі.
Як аказалася, гэтая самка была пазначаная нашыйнікам і акальцаваная 25.07. 2009 птушанём на ставе ў вёсцы Topolany, гміна Michalowo ў Падляскім ваяводзтве Польшчы.
Апошнія 3 гады яе бацькі выводзяць у гэтым месцы па 7 птушанят.

Па прамой адлегласць ад месца нараджэння да месца адпачынку на балоце Грайна трошкі больш 52 км. Гэта зусім не шмат для гэтага віду. Цікава будзе прасачыць далейшы лёс гэтай птушкі. У пятніцу яна ўжо трапіла ў тэлекамеру праграмы “У аб’ектыве натураліста” Гродзенскага абласнога тэлебачання. Ёсць надзея, што птушка застанецца ў нас на гнездаванне.