Сокал Святой Елены

     Сокалы-пустальгі і ў гэты, няпросты для іншых драпежных птушак год, вывялі сваіх птушанят у самым цэнтры Гродна на касцёле Адшуканьня Сьв. Крыжа (больш вядомы як касцёл бэрнардынаў). Касцёл уяўляе з сябе прыгожы вялікі будынак у стылі ранняга барока, пабудаваны ў XVI ст. (які потым не аднойчы перабудоўваўся ў два наступныя стагоддзі) і ўзвышаецца над наваколлем на высокім узгорку на прынёманскай тэрасе.

Дзякуючы выпадковай сустрэчы з ксяндзом-пробашчам касцёла ля муроў будынку атрымалася развеяць некалькі міфаў, якія я паспеў стварыць для сябе (некаторыя з іх гл. тут: http://www.birdwatch.by/naziranni/489  ).
Па-першае, сокалы гняздуюць на касцёле не другі, а як мінімум пяты год.
Па-другое, гняздо яны робяць не ў вежы званніцы (як думаў я), якая найбольш узвышаецца над наваколлем, а за драўлянай фігурай Святой Елены – адной з трох, якія ўпрыгожваюць галоўны фасад. Адпаведна не маглі перашкадзіць гнездаванню птушак і рэстаўрацыйныя працы па аднаўленню тынкоўкі і яе перафарбоўцы на званніцы.
Прыемна ўразілі выдатныя назіральныя здольнасці ксяндза – ён з падрабязнасцямі распавёў пра амаль гадзінныя бітвы сокалаў з варонамі і з вялікай прыхільнасцю выказаўся аб гнездаванні птушак на касцёле.
У гэтым годзе электрык, які зазірнуў у гняздо сокалаў, убачыў там 7 птушанят!
Адпаведна з гнязда і выляцела не адна маладая птушка (як думаў я паводле ўчорашніх назіранняў), а як мінімум чатыры. Бо ўчора атрымалася ўбачыць размеркаванне здабычы, калі на самца выляцелі з крыкамі 4 маладых (плюс адна дарослая – самка?).
Пасля гэтага на працягу гадзіны я адначасова змог адзанчыць толькі дзвюх птушак. Адна з іх час ад часу ўлятала на даволі вялікую адлегласць ад касцёла – да Старга Замку і нават далей, але даволі хутка вярталася і працягвала свае лётна-пешыя вандроўкі па розных выступах вялікага будынку. Адзін раз на шырокім парапеце-выступе сцяны, пакрытым бляхай, сокал смешна пабег за нейкім лятаючым насякомым і нават злапаў яго лапай. Аднак калі спрабаваў перахапіць здабычу ў дзюбу, насякомае ўзляцела і зрабіўшы некалькі колаў вакол здзіўленай птушкі, адляцела.

Напэўна, яшчэ ёсць некалькі бліжайшых дзён, калі папярэджаныя пра паспяховы вылет маладых сокалаў гарадзенскія фотаанімалісты змогуць зрабіць партрэты птушак на фоне іх старажытнага “дому”. Бо хутка птушкі набяруцца досведу і адляцяць ад нас. Спадзяемся, што толькі да наступнага году. Бо Святая Елена не дасць у крыўду сваіх падабаронных.
Дзьмітры Вінчэўскі,
Гродзенскае абласное аддзяленне ГА “Ахова птушак Бацькаўшчыны”

Здымак сокала ля гнязда - аўтара

ПС Можа нам варта падумаць аб размяшчэнні на касцёле ўэб-камеры для он-лайн трансляцый розных этапаў жыцця сокалаў?