Дразды-піскуны: апошняя рабіна. Частка І

Амаль у абед я выйшаў з хаты, каб схадзіць у краму на плошчы. Але калі зайшоў за суседні дом, убачыў нештодзённую карціну: на самых высокіх дрэвах, старых грушах і бярозе сядзелі дзесяткі драздоў-піскуноў (Turdus pilaris)! Я хутка вярнуўся дахаты за фоцікам і здагадваўся ў чым прычына такога збору птушак у гэтым месцы. Недалёка ад старога маста і стаянкі, паблізу рухлівага скрыжавання, растуць тры рабіны. Адна з іх, бліжэйшая да дарогі і далейшая ад дамоў, паступова страціла усе свае ягады - перад адлётам на начлег на яе рэгулярна прыляталі гракі, вароны і каўкі і стараліся абарваць за некалькі секунд што можна з даволі багатага ўраджаю. Так што ўжо ў студзені ягад на ёй не засталося. Пасля гэтага прыйшла чарга на наступнае, больш цэнтральнае дрэва, дзе паступова (магчыма і драздамі) таксама ўсе ягады былі з'едзены. І ў рэшце рэшт засталося самае блізкае да дамоў дрэва, усё яшчэ ўсыпанае ягадамі - хутчэй за ўсё птушкі чакалі магчымасці цяпер 'ачысціць' і яго.

Час ад часу нехта з драздоў адлятаў, але на іх месца прыляталі іншыя і іх прыкладная агульная колькасць змянялася слаба.

То паціху, то мацней падаў снег і птушкі выглядалі вельмі па-зімоваму.

Я пайшоў за наступныя дамы, каб пацвердзіць сваю здагадку, але на месцы адгадка была адрэдагаваная нечаканымі абставінамі. На стаянцы і навокал, паміж дамамі, працавалі трое дворнікаў, прычым двое з іх падмяталі апалую рабіну разам з рэшткамі солі на ходніку. Адбывалася гэта непасрэдна пад патрэбным драздам дрэвам, нешматлікія з іх адважваліся нават прысесці на вяршаліну, але зляцець ніжэй, да ягад - і дворнікаў - ужо было б геройствам. А нават галодныя птушкі не хацелі так рызыкаваць.

Я вырашыў, што спачатку ўсё ж схажу ў краму, а на адваротным шляху пагляжу на падзеі і можа нешта здыму. І гэта было правільнае рашэнне - калі праз хвілін 15 я зноў быў на месцы, дворнікаў ужо не было і дразды пачалі прылятаць 'на абед' невялікімі групамі. Спачатку сядалі на вяршаліну рабіны, а потым даволі хутка спускаліся да ягад. Пасля таго, як праглыналі максімальную іх колькасць (каля дзесятка), адляталі, а на іх месца прыляталі ўсё новыя і новыя птушкі..