Маладыя шпакі. Гарадзкая гісторыя І.

Дакументацыйныя здымкі

Два дні таму, калі я праходзіў праз невялікі пералесак з лісцевых' дрэваў у горадзе, то ад нечаканасці нават прыпыніўся на хвілін 5: з усіх бакоў і з рознай вышыні крычалі шпакі (Sturnus vulgaris)!  Прычым так гучна і шчыльна, што сумневаў у тым, што ў іх выляцела моладзь, шмат моладзі, не засталося.

А ўчора зранку я праз шыбу ў кухні змог назіраць, як адзін з дарослых шпакоў хацеў накарміць невялікай скарынкай хлеба свайго отпрыска. Дарослы ведаў, што гэта - ежа, але як ні прапноўвываў і ні засоўвываў у рот маладому, той адмаўляўся яе праглынаць. Калі ж дарослы аддаляўся з ёй, то малады, вядома, перадумваў і даганяў, патрабуючы ежу. "Дык бяры!" - ізноў сунуў тую самую скарынку адзін з бацькоў, але гэта яўна было не тое, чаго чакаў малады)

У рэшце рэшт дарослы знік на секунды са скарынкай і прыляцеў за другой ужо пусты. Ці то з'еў сам, ці то гэта была ўжо іншая птушка.

28-05-2022, Гродна

Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі

Другая гісторыя ТУТ