Кожны здымак у галерэі нашага сайту з'яўляецца ўласнасцю аўтара, які яго размясціў (калі не ўказана іншае). Для камерцыйнага выкарыстання любога здымка або яго часткі неабходны пісьмовы дазвол аўтара.
Пры некамерцыйным выкарыстанні спасылка на аўтара і сайт абавязковыя. Звяртайцеся да рэдактара:harrier@tut.by па ўсіх пытаннях
Пры выкарыстанні здымкаў у сацсетках, забаронена размяшчаць больш аднаго здымка з фотасерыі на пост, таксама абавязковы надпіс "больш здымкаў тут:" і далей канкрэтны адрас на знаходжанне фота-серыі на сайце.

All these pictures are copyrighted by the authors. Please respect the time and effort spent in shooting them.
If you have any questions or comments, please let us know: harrier@tut.by

Шэрыя курапаткі ў горадзе: Без панікі. Частка ІV

шэрая курапатка

Прыквел і частка І, частка ІІ, частка ІІІ

З маёй апошняй сустрэчы з сям’ёй шэрых курапатак (Perdix perdix), якую я ўжо стаў лічыць “старымі знаёмымі”, прайшло толькі два дні. І вось, зранку, новая сустрэча: курапаткі перабраліся на няскошаную расліннасць у Станцыі ратавання на вадзе. Склад быў той самы: дарослая пара і шасцёра маладых.

Хаця маладыя птушкі ўжо практычна не адрозніваліся памерамі ад дарослых, аднак акрамя моладзевай афарбоўкі вылучаліся яшчэ і адначасова больш няўпэўненымі і бяспечнымі паводзінамі: яны стараліся трымацца разам і бліжэй хаця б да адной з дарослых птушак. А раз ёсць нехта больш дасведчаны або нават такі, як ты, які і так глядзіць за наваколлем і адсочвае магчымыя небяспекі, то не варта хвалявацца і трэба спакойна есці разнастайнае насенне. Чым яны амаль увесь час і займаліся.

Дарослыя ж птушкі, як і раней, харчаваліся значна менш часу – бо і праўда часцей назіралі за тым, што адбываецца побач, яны ж выбіралі наступныя месцы харчавання, куды і пераходзіла хутчэй ці больш павольна ўся сям’я.

Паступова ўсе яны прайшлі ўздоўж плоту Станцыі і калі перакрочылі дарогу, то сталі падымацца на пагорак, за якім іх чакала разнатраўе невялікага, яшчэ няскошанага лужка. Так атрымалася, што я стаяў унізе як раз насупраць і птушкі апынуліся на адным са мной узроўні без неабходнасці прысядаць. Так і атрымалася большасць здымкаў гэтай серыі.

Гродна, 16-09-2022

Аўтар – Дзьмітры Вінчэўскі

Працяг будзе