Сёлетнія назіранні на прыканцы лета за прадстаўнікамі шэрай (Ardea cinerea) і вялікай белай чапляў (Egretta alba) нагадалі мне адрозненні ў паводзінах відаў пад час рыбалкі (або палявання). Прычым у тым самым месцы - на мялізне пасярэдзіне Нёмана насупраць т.зв. замкаў, дзе за лета ізноў у некалькіх месцах паднялася і вырасла жорсткасцебельная расліннасць. Яе час ад часу выкарыстоўвалі абодва віды для маскіроўкі, але ці больш ад патэнцыйнай здабычы, ці ад людзей на абодвух берагах ракі, не зразумела. А асноўныя адрозненні былі ў стратэгіі: чакаць здабычу ў засадзе ў шэрай ці актыўна шукаць візуальнага кантакту ў вялікай белай, для чаго перамяшчацца там, дзе было не заглыбока.
У гэты раз вялікая белая чапля прыляцела на мялізну ўжо бліжэй да захаду сонца і першая атака на нешта ў вадзе атрымалася непаспяховай. Яна атрахнула пер'е (першы здымак ніжэй) і працягвала свае пошукі. Да чарговага, ужо паспяховага выпаду, прайшло амаль 5 хвілін і галава чаплі паказалася з-пад вады з рыбай і кавалкам расліннасці ў дзюбе. Простыя маніпуляцыі дазволілі выкінуць непатрэбнае, а патрэбнае хутка праглынуць.
Але, як аказалася, на гэтым пошукі ежы чапляй не скончыліся...
Працяг будзе
Гродна, 27-08-2025
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ