Нашы назіранні

Чайка-рагатуха з ружовымі нагамі

Сёньня на Нёмане за старым мастом атрымалася сфатаграфаваць адну вялікіх памераў чайку.

Ў прынцыпе, для мяне яна выглядае як чайка-рагатуха (Larus cachinans) 2-я зіма (уся дзюба чорная, шыя без плямак). Але чаму ногі ружовыя?

Молодой змееяд?

 Эту птицу сфотографировал сегодня, но на значительном расстоянии. За качество извините. Я предполагаю, что это молодой змееяд. Ранее змееядов такой морфы видеть не приходилось. Помогите пожалуйста разобраться. С уважением В. Юрко.

Мимика у птиц

   Как известно, мимика наиболее развита у приматов. Но и среди птиц есть отряд, представители которого тоже преуспели в гримассах. Это, разумеется, совы. Порой они так изменяют выражение своего "лица", что трудно поверить, что перед Вами одна и та же птица.

   Позапрошлой зимой к моей кормушке дважды наведывался воробьиный сычик (Glaucidium passerinum). На приведённых снимках - одна и та же особь. Но насколько разные обличья!

Интрига до утра.

 Только что через соцсеть Вконтатке со мной связался мой ученик Мальчук Евгений. Он сообщил, что его сосед нашел на поле (под кустом) мертвую хищную птицу с кольцом "зоологический институт Хельсинки
Финляндия". Все что удалось узнать: место находки: д. Андроново, Кобринский р-н;  размах 1.5 метра 
но в определителе смотрел ничего не нашел
она погрызеная но хвост крылья целые
  состояние выше среднего.

Ждем до завтра, когда птица будет у меня. Спросил на счет луня, он сказал, что сосед вроде луней знает.)))

По ряду причин птица попала ко мне только сейчас. Данные кольца: D-161.744 MUSEUM ZOOL HELSINKI FINLAND

Почему-то не хотят загружаться фотки.((((((  Извините если фотки повторяются или расплывчатые. Уже как загрузилось, так и загрузилось.

Песня Брэсцкай Крэпасьці

 Вось, сапраўды ўчора падлавіў сябе чарговы раз на нейкім лайдацтве і вырашыў разам з птушкамі сустракаць вясну… Бліжэйшае месца, дзе пануе шмат птушак напэўна была Брэсцкая крэпасьць, а дакладней усё, што знаходзіцца па іншы бок Мухаўца…

Подых Цянь-Шаню

 Шпацыруючы па горнай лясной сьцежцы ўздоўж бурлівай ручаіны мы ўздымаеся ўсё вышэй і вышэй да аднаго таямнічага возера адкуль і сьцякае вада па гэтаму гаварліваму рэчышчу ў возера, што засталося ўнізе.

Мы толькі што мінулі неймаверна прыгожае, заціснутае між высокіх гор, возера. Вада тут незвычайнага, ізумруднага колеру, і хоць яна была далёка ня цёплаю, здавалася, што вада перацякае ў цёмныя хмары, што часам навісаюць прама над ізумрудным люстэркам.

Пачалося....

4 сакавіка:

калі вярталіся з Гарадзенскай канфэрэнцыі бачылі чароду - каля 90 нявызначаных гусёў (Раман Шкабара, Дзяніс Табуноў, Андрэй Абрамчук і я)

5 сакавіка:

з раніцы мяне абудзіў шпак, які спяваў песьні прама пад вакном у Берасьці

Сипухи

Давно хотел поймать - и поймал!

Жаночы дзень і сэкс па прымусу + VIDEO

Добра, што 8е сакавіка - гэта выходны. Пасьля абеду вызірнула сонца, і не гледзячы на халодны зімовы вецер, шпацыр на птушак уздоўж Нёману атрымаўся.

Лёду амаль не было - ён застаўся каля берагоў і часткамі і паломанымі крыгамі перад новым мастом у вострава.

Як я дапамагаў птушкам

Усю зіму кармлю птушак на балконе. У самыя маразы, пакідаўшы ўсе справы, некалькі разоў адмыслова ездзіў на Камароўку - расход насення на працягу гэтых тыдняў павялічыўся шматкратна, дарэчы, і кошт сланечніка таксама ўзрос. Цёткі-прадаўшчыцы паяснялі гэта тым, што з пахаладаннем усё "кармавое" насенне размялі аматары птушак, таму даводзіцца прадаваць адборны, "людскі" сланечнік, праўда крыху танней, чым ён увогуле каштуе.