Аналіз костак эпіорніса, знойдзеных у 2009 годзе ў цэнтральнай частцы Мадагаскара паказаў, што насамрэч людзі былі на востраве задоўга да таго, што меркавалася раней і гэты час адсоўваецца ў мінулае ажно на 6 тысяч гадоў! Сумна, што ўжо тады яны забівалі самых вялікіх на Зямлі птушак.
Каманда навукоўцаў, якой кіравалі прадстаўнікі Лонданскага заалагічнага таварыства ZSL ( Zoological Society of London ) пад час агляду некалькіх костак т.зв. слановых птушак ( Aepyornis & Mullerornis ) знайшла, што сляды ад парэзаў і іншыя штучныя паглыбленні на іх паверхні можна растлумачыць толькі як вынік палявання і раздзелкі мяса забітых птушак. Выкарыстоўваюччы радыёугляродны метад датавання арганічных парэшткаў, атрымалася ўсталяваць узрост знойдзеных костак – ім 10.500 гадоў.
Гэта павялічвае час знаходжання людзей на Мадагаскары як мінімум на 6 тысяч гадоў, бо ранейшыя даследаванні археолагаў і знойдзеныя косткі з’едзеных людзьмі лемураў казалі толькі пра ўзрост артэфактаў у 2400-4000 гадоў. Сляды ад раздзелкі эпіорніса цяпер - найбольш старыя вядомыя нам сведчанні прысутнасці старажытнага чалавека на востраве.
Галоўны аўтар публікацыі д-р Джэймс Гансфорд ( Dr . James Hansford ) з Інстытуту заалогіі пры ZSL сказаў: "Мы ўжо ведалі раней пра мадагаскарскую мегафауну: слановых птушак, бегемотаў, гіганцкіх чарапах і лемураў якія зніклі менш, чым тысячу гадоў таму. Існуе некалькі тэорый, якія спрабуюць растлумачыць як і чаму гэта адбылося, але ўдзел у гэтым знікненні чалавека застаецца не вельмі зразумелым.
Наша даследаванне знайшло сведчанні таго, што чалавечая дзейнасць на Мадагаскары распачалася як мінімум на 6 тысяч гадоў раней, чым меркавалася дагэтуль. Але гэта таксама кажа пра неабходнасць стварэння радыкальна іншай тэорыі, якая б магла растлумачыць вялізнае змяншэнне біяразнастайнасці на востраве. Калі людзі змаглі пражыць тут каля 9 тысяч гадоў з прыкладна 10 тысяч з мінімальна негатыўным уздзеяннем на слановых птушак і іншыя віды, якія зараз не існуюць, мы павінны перагледзець нашы ўяленні на гэты конт”.
Сааўтарка ў даследаванні і публікацыі праф. Патрыцыя Райт ( Patricia Wright ) з універсітэту Stony Brook сказала: "Гэтае адкрыццё значна адсоўвае час першага прыбыцця чалавека на востраў. Цяпер мы ведаем, што на прыканцы апошняга ледавіковага перыяду група людзей, якія выкарыстоўвалі толькі прылады з камня, прыплыла на Мадагаскар. Мы не ведаем іх паходжанне і яшчэ не знайшлі іншыя сведчанні іх прысутнасці, аднак мы ведаем, што ў сучасных мальгашэй няма слядоў у генах ад гэтых першых насельнікаў вострава. Таму пытанні пра тое, адкуль з’явіліся тыя людзі і чаму і як яны потым зніклі, застаюцца без адказаў”.
Крыніца:
J. Hansford el al., "Early Holocene human presence in Madagascar evidenced by exploitation of avian megafauna," Science Advances (2018). advances.sciencemag.org/content/4/9/eaat6925
На здымку: Сляды выкарыстання каменнага нажа на аснаванні цэўкі сведчаць пра аддзяленне з яго дапамогай пальцаў эпіорніса, фота Zoological Society of London
Паводле www.phys.org падрыхтаваў Дзьмітры Вінчэўскі
На гэтую тэму:
Навукоўцы знайшлі метад атрымаць ДНК са шкарлупіння яек вымерлых відаў птушак
Аўстралійскую мегафауну знішчылі першабытныя людзі
Вызначаныя ўсё віды моа
МОА. Апошнія птушкі-гіганты.
Колер апярэння моа можна будзе аднавіць па структуры іх ДНК
Як не страціць дронта яшчэ раз: гісторыя пра яго вынішчэнне і знаходкі
КАМЕНТАРЫ