Новае даследаванне паказала, што колер, ў які пафарбаваныя ветраныя электрастанцыі, можа вызначаць колькі турбіна прыцягвае да сябе насякомых, што можа растлумачыць: чаму такія электрастанцыі часам забіваюць птушак і кажаноў. 

Через три года «молчания» наконец вышел очередной номер брестского регионального бюллетеня «Кулён». Как и несколько последних номеров, он тематический. И на этот раз посвящен птице 2010 года – Соколу-пустельге.

На працягу двух дзён, суботы і нядзелі 6 і 7 лістапада ў маляўнічым месцы на беразе Нёмана ў прафілакторыі “Купалінка” пад Гродна адбудзецца вялікі семінар, на якім сустрэнуцца, пазнаёмяцца і абмяркуюць ідэі па назіранням, вывучэнні і ахове птушак два пакаленні студэнтаў – сябраў АПБ.

Першыя малыя лебедзі (Cygnus columbianus) прыляцелі на сваё звычайнае месца зімоўкі ў знакаміты цэнтр водаплаўных птушак у Slimbridge, графства Gloucestershire (Вялікабрытанія). Персанал, які адкрываў цэнтр для наведвальнікаў, адзначыў першых 8 лебедзяў. Гэта самая ранняя рэгістрацыя з 2003 году.

Стала вядома, што сёлета на Кіпры адзначана найгоршая сітуацыя з адловам і наступным забойствам птушак за апошнія гады.

Дзякуючы фонду  Aage V. Jensen Charity Foundation, які купіў больш 2000 га, будзе ўзноўлена выдатнае месца для птушак. Возера Fiilsø ў Заходняй Даніі цяпер шостае па велічыні ў краіне і ёсць ТВП (Тэрыторыяй, важнай для птушак).

Прэзентацыяй пра вандроўку ў Індыю “Индия — страна контрастов” Дзяніс Кіцель адчыніў новы сезон (2010/2011) “Заалагічных чацвяргоў”. Акрамя гэтага, Дзяніс распавёў пра праблему выкарыстання празрыстых супрацьшумавых экранаў уздоўж дарог, і як мінімізаваць колькасць птушак, што разбіваюцца аб іх.

Не гледзячы на спробы вынішчэння, дзякуючы брытанскай урадавай праграме, якая працягвалася 5 апошніх год, параўнальна шмат амерыканскіх савак (Oxyura jamaicensis) – качак-інтрадуцэнтаў - застаецца ў гэтай краіне і праграма па іх элімінацыі будзе працягнута яшчэ на поўгады. 

Даследаванне харчовых рэсурсаў і поспеху гнездавання чаек паказала, што ўздзеянне чалавека можа мець розны эфект на гэтыя паказчыкі і на папуляцыі відаў птушак – патэнцыйных ахвяраў чаек.
Навукоўцы вялі маніторынг гнездавых калоній чайкі-бургамістра (Larus hyperboreus) на Паўночнай Алясцы, дзе гэты від ёсць і драпежнікам, і карыстаецца з падалі. Пад час сезонаў 2008-09 гг. склад харчавання і поспех гнездавання адсочваўся для 10 калоній, якія знаходзіліся ў індустрыяльным, населеным людзьмі і незаселеным раёнах.

На пры канцы верасня харвацкія мытнікі прадухілілі вываз з краіны 627 мёртвых птушак, якіх хавалі за сядзенням сваёй машыны італьянскія паляўнічыя. Хутчэй за ўсё, птушкі мелі трапіць у рэстараны Італіі і Мальты.
 

Стыў Янг (Steve Young), аўтар і фатограф брытанскага часопіса Birdwatch, перамог у прэстыжным фотаконкурсе British Wildlife Photography Award.

Фатограф-анімаліст і бёдуотчар з Ліверпуля стаў пераможцам у катэгорыях “на лепшы здымак” і “найлепшае фота на моры ці ўзбярэжжы” са здымкам чайкі-клыгуна Larus argentatus, якую накрывае марская хваля.  Здымак быў зроблены на шатландзкім востраве Scilly.

Філагенетычнае дрэва ўсіх Голубепадобных было ўзноўлена як вынік вялікай працы па параўнанні ДНК ўсіх вымерлых і сёння існуючых відаў гэтага атраду, для якіх атрымалася знайсці адпаведны генетычны матэрыял.
Як дадатковы вынік атрымалася вызначыць дакладнае становішча вандроўнага голуба ў сямействе галубоў і туркавак дзякуючы ДНК, атрыманаму з музейных экспанатаў гэтага вынішчанага людзьмі віду.

Дэталёвыя разлікі сучасных тэмпаў знікнення для спецыфічнага рэгіёну былі зробленыя ўпершыню і паказалі, што птушкі ёсць найлепшай групай, каб прасачыць памер стратаў. Атрымалася, што Брытанія страчвае біялагічныя віды ў дзесяць разоў хутчэй, чым лічылася да гэтага.
Даследаванне, праведзенае навукоўцамі з Оксфардзкага ўніверсітэту паказала, што многія групы арганізмаў знікаюць на Брытанскіх астравах у тым жа тэмпе, што і птушкі. Гэта яшчэ адно пацверджанне тэорыі масавых глабальных знікненняў на нашай планеце. Хуткасць знікненняў, напэўна, павялічваецца ўвесь час і цяпер для Брытаніі яна складае прыкладна адзін від на працягу кожных двух тыдняў.
 

У XVII ст. сакалінае паляванне робіцца вельмі папулярным сярод шляхты ВКЛ і Польшчы. Бо менавіта выключна з дапамогай сакалінага палявання можна было атрымаць пер’е з чуба шэрай чаплі, якое за тым мацавалася на шляхецкіх галаўных уборах.

Больш за стагоддзе сярод арнітолагаў не было адзінага погляду на колькасць відаў або падвідаў, якія ўяўляе з сябе Стэллераў арлан (Haliaeetus pelagicus). Справа ў тым, што звычайная афарбоўка апярэння арланаў Стэллера – цёмнае цела і крылы, аднак чыста белыя надхвосце, хвост, “штаны” і вялікія белыя плямы на плячах. У 1887 годзе на падставе чорна-карычневай птушкі з белым хвастом быў апісаны асобны від – чорны арлан (H. niger).