Насамрэч я, канешне, не ведаю, які гэта сумесны вылет маладых сініх сінічак ((Parus) Cyanistes caeruleus) разам з мамай у пошуках ежы. Але калі і не першы, дык дакладна - адзін з першых.
Трое ці чацвёра птушанят, з пастаянным піскам, - каб не патраціцца дзе пад час выправы - пераляталі па берагу Нёмана за мамай. І сядалі часам скрытна - у зараснікі вязу ці вярбы, а часам - адкрыта на агароджу набярэжнай. І тады зусім лёгка іх маглі б убачыць і злавіць патэнцыйныя драпежнікі.
А мама была занята пошукам ежы для іх і зусім не мела часу і, магчыма, жадання, папярэджваць іх пра небяспеку падобных паводзін. Спачатку накармі, а потым вучы. Калі застанецца каго, вядома.
Амаль уся ўвага птушанят была на маме і на тым, каб не адстаць ад яе і сіблінгаў. Самі яны ежы яшчэ не шукалі і наўрацці прыглядаліся дзе і як яе знаходзіць мама - замалыя яшчэ, усё наперадзе. Няхай выжывуць і навучацца.
Гродна, 15-06-2020
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
КАМЕНТАРЫ