Каб сфатаграфаваць зелянушку (Carduelis chloris), якая ласуецца насеннем дзьмухаўцоў, зараз шмат часу не трэба.
Дзьмуцаўцоў навокал - жоўтае мора, а, значыць, шмат ужо і спелых, але яшчэ не распушчаных як парашуцікі, кветак.
Тым больш ва ўсім ёсць свае плючы і мінусы. Калі птушка кушае не адна, то часам самцу трэба саступаць ужо адкрыты ім дзьмухавец самцы. І шукаць сабе іншы. А так - выбраў добры, адкрыў яго збоку - і кушай сабе. Потым - наступны і яшчэ адзін - ніхто не перашкаджае.
Гэта, канешне, перавагі. Але ёсць і недахопы. Чым больш вачей побач з табой сочыць, паглядвае за наваколлем - тым бяспечней усім. Ды і драпежнік не можа схапіць усіх зараз,значыць, чым больш суседзяў побач, тым меншая імавернасць стаць адным з тых, абраных і злоўленых драпежнікам. А так за ўсім трэба глядзець самастойна. Таму і падабрацца да гэтага самотнага самца мне было значна лягчэй, чым раней да пары ці групкі птушак.
01-05-2020, Гродна
Аўтар - Дзьмітры Вінчэўскі
- Увайдзіце ці зарэгіструйцеся каб пакідаць каментары.
Каментары
arktous - 03.05.2020 - 09:35
Детально и красиво!
Детально и красиво!
Iouri - 03.05.2020 - 13:18
Замечательный рассказ и…
Замечательный рассказ и детальнейшие снимки - все получилось!
Harrier - 03.05.2020 - 13:59
In reply to Замечательный рассказ и… by Iouri
Вялікі дзякуй!
Вялікі дзякуй!